همه چیز درباره پر کردن دندان و مراقبت های پس از آن

پرکردن دندان، یکی از شیوه‌های ترمیمی دندانپزشکی است که عمدتاً برای رفع عیوبی چون پوسیدگی، ترک خوردگی و شکستگی دندان به کار گرفته می‌شود. این روش درمانی، عموماً به صورت سرپایی و تحت بی‌حسی موضعی صورت می‌گیرد. در فرآیند درمان، دندانپزشک ابتدا بخش‌های آسیب‌دیده دندان را توسط ابزارهای پیشرفته‌ای نظیر دریل یا لیزر حذف می‌کند و پس از آن، محل خالی شده را با مواد پرکننده مناسب می‌پوشاند. انتخاب ماده پرکننده بسته به شرایط و نیازهای فردی بیمار از قبیل میزان ترمیم مورد نیاز، حساسیت‌های احتمالی به مواد مختلف، موقعیت دندان آسیب‌دیده و بودجه بیمار متفاوت است.

در این مقاله، هر آنچه که باید درباره پرکردن دندان از مرحله تشخیص تا ترمیم و نحوه مراقبت‌های بعدی بدانید، به طور کامل و جامع بررسی شده است. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

اهمیت پر کردن دندان برای سلامت دهان و دندان

پر کردن دندان جزء مهم‌ترین و پرکاربردترین درمان‌های دندانپزشکی است. درک اهمیت پر کردن دندان باعث می‌شود که این درمان دندانپزشکی ضروری را به تعویق نیندازید. پر کردن دندان از چند جهت در سلامت دهان و دندان‌ها موثر است.

پیشگیری از آسیب‌های بیشتر 

اصلی‌ترین دلیل برای پرکردن دندان، جلوگیری از آسیب‌های بیشتر و جدی‌تر به دندان‌ها است. با پرکردن دندان، مانع از گسترش و عمیق‌تر شدن حفره‌ها می‌شویم و این اقدام، از پوسیدگی بیشتر دندان جلوگیری می‌کند. پرکردن دندان‌های پوسیده باعث جلوگیری از پیشرفت بیشتر پوسیدگی، نفوذ عفونت به ریشه دندان، از دست دادن دندان و بیماری‌های لثه در آینده می‌شود. از این رو، با پر کردن دندان، از گسترش عفونت‌هایی که از طریق باکتری‌های دهان به پالپ یا مرکز دندان وارد می‌شوند، جلوگیری می‌شود.

هنگامی که پالپ دندان دچار عفونت می‌شود، دندان شروع به مردن می‌کند و در نهایت از بین می‌رود. عفونت دندان‌ها می‌تواند به دیگر دندان‌ها و بخش‌های مختلف بدن گسترش یافته و مشکلات جدی‌تری در سلامتی ایجاد کند. همچنین در صورتی که ریشه دندان دچار عفونت شود، ضروری است که فرد تحت درمان قرار گیرد. بنابراین، پرکردن دندان، هم از نظر درمانی مفید است و هم نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌ها دارد.

تأثیر بر سلامت کلی دهان

پر کردن به موقع دندان‌ها بر سلامت کلی دهان و دندان نیز تأثیرگذار است.

• افزایش استحکام دندان: حفره‌ها و پوسیدگی‌ها باعث کاهش قدرت و استحکام طبیعی دندان‌ها می‌شوند زیرا بافت دندان را از بین می‌برند و آن را در برابر شکستگی آسیب پذیرتر می‌کنند. پر کردن دندان آسیب دیده باعث تقویت و استحکام بیشتر آن خواهد شد.
• بازیابی عملکرد دندان: پس از پر کردن دندان‌های شکسته یا پوسیده می‌توانید مانند قبل از آنها استفاده کنید. درست است که پر کردن دندان‌ها مستلزم مراقبت و رعایت یکسری موارد است اما بخش قابل توجهی از عملکرد و کارایی دندان طبیعی را به آن بازمی‌گرداند.
• حفظ سلامت استخوان فک و لثه: پر کردن حفره‌های دندانی مانع تبدیل شدن آنها به پوسیدگی می‌شود. پر کردن پوسیدگی نیز جلوی از دست دادن دندان را می‌گیرد. همانطور که می‌دانید از دست دادن دندان طبیعی به مرور زمان باعث تحلیل رفتن لثه و استخوان فک در محل مورد نظر خواهد شد. تحلیل لثه و استخوان فک عوارض ناخوشایندی به دنبال دارد، مانند شل شدن بافت لثه، التهاب لثه به دلیل تجمع جرم و میکروب، لق شدن دندان‌ها، خونریزی در حین مسواک زدن، نمایان شدن ریشه دندان‌ها، افزایش فواصل بین دندانی و جابجا شدن دندان‌ها و … 

چه زمانی پر کردن دندان ضروری است؟

آیا می‌دانستید که پر کردن دندان در بسیاری از مواقع ضروری نیست! در واقع همه بیماران دندانپزشکی به پر کردن دندان نیاز ندارند. دندانپزشک در طی معاینه بالینی و چکاپ‌های سالیانه تشخیص می‌دهد که آیا دندان‌های شما به پر کردن نیاز دارند یا نه. علاوه بر این وجود یکسری علائم خاص می‌تواند احتمال نیاز به پر کردن دندان را افزایش دهد.

نشانه‌های نیاز به پر کردن دندان 

متأسفانه پوسیدگی دندان در مراحل اولیه علائم زیادی ندارد. اگر هر یک از این علائم زیر را تجربه می‌کنید، بهتر است در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر برای رفع مشکلات دندانی خود اقدام کنید، به احتمال کمتری به روش‌های ترمیمی گسترده مانند عصب کشی یا روکش دندان نیاز خواهید داشت.

• حساسیت دندان: یک یا چند دندان شما در مواجهه با مواد غذایی خاص مانند غذاهای سرد یا گرم، غذاهای شیرین، چسبناک و ترش احساس حساسیت می‌کنند.
• پارگی نخ دندان: هر بار که یک یا چند دندان خاص را نخ دندان می‌کشید، نخ دندان پاره یا ریش ریش می‌شود.
• صدمه پرکردگی قبلی: اگر پرکنندگی قبلی شما ترک خورده، شکسته یا افتاده است، به احتمال زیاد به پر کردن مجدد دندان نیاز دارید.
• دندان ترک خورده یا شکسته: آسیب‌های دندانی نظیر ترک خوردگی یا شکستگی دندان در اغلب موارد به پر کردن نیاز دارند.
• گیر کردن بیش از حد غذا بین دندان‌ها: در هنگام غذا خوردن همیشه مقدار زیادی غذا روی برخی دندان‌ها یا بین آنها گیر می‌کند.
• لکه‌های تیره: ظاهر شدن نقطه‌های تاریک یا سوراخ در دندان‌ها و ناهموار شدن سطوح آنها یکی از نشانه‌های نیاز به پر کردن دندان است. 
• درد تیز یا ضربان دار: هنگام گاز گرفتن یا جویدن غذا در دهان‌تان یک درد ضربان دار یا تیز را احساس می‌کنید.

تشخیص پوسیدگی دندان توسط دندانپزشک

درک این نکته مهم است که حتی اگر هیچ یک از علائم فوق را نداشته باشید، همچنان ممکن است در معرض ریسک پوسیدگی دندان باشید. ارزیابی بالینی دندان‌ها توسط دندانپزشک، دقیق‌ترین روش تشخیص نیاز یا عدم نیاز به پر کردن دندان است.

تشخیص پوسیدگی دندان یک فرآیند نسبتاً ساده است که دندانپزشکان می‌توانند در طی یک جلسه انجام دهند. آنها هنگام انجام معاینات منظم دندانپزشکی حفره‌ها را تشخیص می‌دهند و در بسیاری از موارد، قبل از اینکه بیماران حتی علائم را احساس کنند، علائم پوسیدگی دندان را پیدا می‌کنند. دندانپزشک برای تشخیص پوسیدگی دندان علاوه بر ارزیابی علائم شما یک معاینه دقیق نیز انجام می‌دهد و اگر به وجود حفره مشکوک شود، عکس‌برداری با اشعه ایکس را توصیه می‌کند. 

به صورت کلی مراحل تشخیص پوسیدگی دندان توسط دندانپزشکان شامل موارد زیر است:

• شدت پوسیدگی دندان و علائم درد ناشی از آن را ارزیابی می‌کنند تا تشخیص دهند که آیا پر کردن دندان ضروری است یا خیر.
• دندانپزشکان از ترکیبی از ارزیابی بصری و اشعه ایکس برای تشخیص نیاز به پر شدن دندان استفاده می‌کنند.
• در طول معاینه بصری، دندانپزشکان به دنبال نشانه‌هایی از وجود حفره یا آسیب به مینای دندان مانند ترک خوردگی و تغییر رنگ هستند.
• آنها همچنین تجمع پلاک را بررسی می‌کنند که می‌تواند نشان دهنده شروع پوسیدگی در زیر خط لثه باشد.
• عکسبرداری با اشعه ایکس محل و میزان پوسیدگی دندان را تأیید می‌کند.

مراحل پر کردن دندان

پر کردن دندان به عنوان رایج‌ترین روش ترمیمی دندان شامل مراحل مختلفی است. در ادامه به توضیح روند پر کردن دندان به صورت گام به گام می‌پردازیم.

گام ۱: بی حس کردن ناحیه تحت درمان

اولین و مسلماً مهم‌ترین مرحله در پروسه پر کردن دندان، اطمینان از راحتی بیمار است. بدین منظور دندان و ناحیه اطراف آن با تزریق بیحسی موضعی در عرض ۳ تا ۵ دقیقه بی حس خواهد شد. در برخی موارد برای راحتی بیشتر بیمار قبل از تزریق بیحسی، از یک ژل بی‌حس کننده موضعی حاوی ۲۰ درصد بنزوکائین برای بی حس کردن محل تزریق استفاده خواهد شد.

گام ۲: برداشتن پوسیدگی

 پوسیدگی می‌تواند به صورت نواحی قهوه‌ای یا سیاه روی دندان ظاهر شود که نرم هستند. دندانپزشک می‌تواند آنها به راحتی با یک اکسکویتور قاشقی (spoon excavator) خراش دهد و بردارد. برای اطمینان از برداشتن کامل پوسیدگی از تکنیک‌های مختلفی مانند دریل با سرعت بالا و یک محلول رنگی به نام نشانگر پوسیدگی نیز استفاده می‌شود.

گام ۳: انتخاب مواد پر کننده

پرکننده‌های دندان از مواد مختلفی ساخته می‌شوند. آنها می‌توانند از جنس آمالگام، کامپوزیت، سرامیک و … باشند. دندانپزشک با توجه به فاکتورهایی نظیر شدت پوسیدگی، محل دندان پوسیده، بودجه بیمار و اولویت‌های او ماده پرکننده مناسب را انتخاب می‌کند.

 گام ۴: قرار دادن مواد پر کننده

پس از انتخاب مواد پر کننده مناسب، مرحله بعدی قرار دادن آن در داخل حفره دندان آماده شده است. تکنیک مورد استفاده بستگی به نوع مواد انتخاب شده دارد. برای آمالگام و برخی از پر کننده‌های کامپوزیت ، دندانپزشک مواد پرکننده را به صورت لایه لایه قرار می‌دهد. 

گام ۵: سفت شدن مواد پرکننده

فرآیند سفت شدن به نوع ماده پرکننده مورد استفاده بستگی دارد. پرکننده‌های آمالگام در عرض چند دقیقه خود به خود سفت می‌شوند. پرکننده‌های کامپوزیتی برای سخت شدن به تابش نور از دستگاه لایت کیور نیاز دارند. این دستگاه، فرکانس خاصی از نور ساطع می‌کند که فرآیند سخت شدن کامپوزیت را تسریع می‌نماید. 

گام ۶: تنظیم و تراز بایت

پس از سفت شدن مواد پرکننده، دندانپزشک تنظیمات لازم را روی بایت بیمار انجام می‌دهد. انجام این تنظیمات باعث می‌شود که پر کردن دندان در الگوی طبیعی بایت فرد اختلالی ایجاد نکند و از هرگونه درد و ناراحتی در حین جویدن و گاز گرفتن جلوگیری نماید. برای این کار دندانپزشک یک کاغذ مخصوص آبی رنگ بین دندان‌های شما در محل پرکردگی قرار می‌دهد و از شما می‌خواهد چند بار آن را گاز بگیرید. بدین ترتیب بایت شما روی این کاغذ نقش می‌بندد و نقاط بلند بلند یا نواحی ناهموار شناسایی می‌شود. پس از تنظیم پرکردگی، دندان پرشده باید هم تراز با سایر دندان‌ها باشد.  

گام ۷: پولیش و پرداخت نهایی

مرحله نهایی در پروسه پر کردن دندان شامل پرداخت ترمیم است. این فرآیند سریع و بدون درد است و باعث می‌شود دندان ترمیم شده زیبا و براق به نظر برسد.

مراقبت‌های بعد از پر کردن دندان

برای آنکه دندان پرشده حداکثر ماندگاری، راحتی و کارایی را داشته باشد، رعایت نکات مراقبتی پس از پر کردن دندان ضرورت دارد. مراقبت‌های بعد از پر کردن دندان در دو دسته قرار می‌گیرند که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

مراقبت‌های فوری بعد از ترمیم

موارد زیر، مهم‌ترین نکاتی هستند که باید در چند روز اول پس از پر کردن دندان به آنها توجه کنید.

• تا زمانی که تأثیر بی‌حسی موضعی به طور کامل از بین نرفته است، از غذا خوردن اجتناب کنید. عدم توجه به این نکته می‌تواند به گاز گرفتن و بریدگی گونه، زبان و لب منجر شود. معمولاً چند ساعت طول می‌کشد تا اثرات بی حسی موضعی از بین برود.
• سفت شدن پرکننده‌های آمالگام تا ۲۴ ساعت طول می کشد، بنابراین اگر دندان شما با آمالگام پر شده است باید حداقل به مدت یک روز با سمت پرشده دهان‌تان غذا نجوید. پرکننده‌های رزین کامپوزیت بلافاصله سخت می‌شوند، بنابراین نیازی به رعایت این مورد نیست.
• بهتر است پس از پر کردن دندان تا دو هفته از خوردن غذاهای سفت، ترد یا چسبنده خودداری کنید.
• وجود کمی درد و ناراحتی تا چند روز پس از پر کردن دندان طبیعی است. برای تسکین درد خود می‌توانید از مسکن استفاده کنید. در صورت ادامه داشتن درد یا تشدید آن پس از چند روز لازم است به دندانپزشک مراجعه کنید.
• ممکن است متوجه شوید که هنگامی که فک خود را حرکت می‌دهید و یا زمانی که بیحسی از بین می‌رود، با دندان پرکرده خود راحت نیستید. شاید حس کنید که پر کردگی بیش از حد بلند است یا لبه‌های تیزی وجود دارد که باید صاف شوند. در اینصورت در اسرع وقت برای تنظیم دقیق‌تر پرکردگی به دندانپزشک مراجعه کنید. منتظر نمانید تا مشکل خود به خود برطرف شود زیرا استفاده از دندان پرکرده ناهموار و ناهمتراز ممکن است به آسیب دیدگی زبان یا ترک خوردن و شکستن پرکردگی منجر شود.
• بیماران ممکن است پس از پر کردن متوجه افزایش حساسیت دندان پرشده شوند. این حساسیت باید ظرف چند روز برطرف شود. برای کاهش حساسیت دندان می‌توانید از دهانشویه و خمیردندان ضد حساسیت استفاده کنید. اگر حساسیت دندان بیش از یک هفته ادامه داشت یا بدتر شد، به دندانپزشک مراجعه کنید.
• در چند روز اول پس از پر کردن دندان از مصرف غذاهای بسیار گرم یا سرد و همچنین کشیدن سیگار اجتناب کنید.

نگهداری از دندان ترمیم شده

برای مراقبت از دندان ترمیم شده خود در دراز مدت، نکات زیر را مد نظر قرار دهید.

• رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان پس از پر کردگی دندان اهمیت بسیاری دارد. حداقل روزی دو بار با یک مسواک مناسب و خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید. کشیدن نخ دندان را فراموش نکنید. این کار به جلوگیری از ایجاد پوسیدگی دندان در اطراف مناطقی که سطح دندان‌ها و مواد پر کننده به هم می‌رسند کمک می‌کند. پوسیدگی در اینجا می‌تواند به شل شدن پرکردگی‌ها منجر شود و دندان را در معرض خطر قرار دهد.
• به طور منظم (حداقل هر ۶ ماه یکبار) برای چکاپ به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در صورت مشاهده علائمی نظیر درد و تیر کشیدن، لکه‌های تیره، کرم خوردگی و … در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.
• پوسیدگی دندان می‌تواند حتی در زیر مواد پرکننده نیز اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از این مسئله، مصرف غذاها و نوشیدنی‌های شیرین و اسیدی را محدود کنید.
• حتی پس از سفت شدن کامل پرکردگی دندان، جویدن غذا را به آرامی و با ملایمت انجام دهید؛ خصوصا در هنگام جویدن خوراکی‌های ترد و سخت نظیر شکلات و آجیل.
• از دندان پر شده خود برای شکستن آجیل، باز کردن درب بطری و … استفاده نکنید. 
• اگر عادت به دندان قروچه دارید، تحت نظر دندانپزشک از نایت گارد استفاده نمایید. زیرا فشردن و ساییدن دندان‌ها روی هم می‌تواند به شل شدن، ترک خوردن و شکستن پرکردگی دندان منجر شود.
• مصرف دخانیات ریسک ابتلا به بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان را افزایش می‌شود. پس از پر کردن دندان لازم است مصرف سیگار و قلیان را محدود کنید.

علائم و علل رایج پوسیدگی دندان

علائم پوسیدگی دندان بسته به شدت آسیب ایجاد شده می‌تواند متفاوت باشد. برخی از افراد در مراحل اولیه پوسیدگی دندان ممکن است هیچ علامتی احساس نکنند. با این حال با پیشرفت پوسیدگی دندان، ممکن است فرد متوجه علائم زیر شود:

• حساسیت دندان به غذاهای شیرین، گرم یا سرد

• درد مداوم دندان
• لکه‌های سفید یا تیره روی دندان‌ها
• بوی بد دهان
• شل شدن پرکردگی
• حفره‌های دندان
• گیر کردن مواد غذایی در دندان‌ها
• مشکل در گاز گرفتن برخی غذاها
• آبسه روی دندان که باعث درد، تورم صورت یا تب می‌شود.

مقاله‌ای در مجله انجمن دندانپزشکی آمریکا (JADA) می‌گوید که پوسیدگی دندان به دلیل تجمع پلاک روی دندان اتفاق می‌افتد. پلاک یک لایه چسبنده باکتری است که روی دندان‌ها تشکیل می‌شود. این لایه باکتری از نوشیدنی‌ها و غذاهای شیرین و نشاسته‌ای تغذیه کرده و اسیدهایی تولید می‌کند که به مینای دندان حمله می‌کنند. با گذشت زمان، این اسیدها مواد معدنی را از دندان خارج می‌کنند، مینای دندان را فرسایش می‌دهند و باعث پوسیدگی دندان و در نهایت ایجاد حفره می‌شوند.

رایج‌ترین علل پوسیدگی دندان عبارتند از:

• خشکی دهان: برخی از بیماری‌ها (مانند سندروم شوگرن) یا داروها (مانند داروهای ضد افسردگی) می‌توانند احتمال ابتلا به خشکی دهان را افزایش دهند.
• سابقه خانوادگی پوسیدگی دندان: کسانی که به دلیل ژنتیک یا بیماری، مینای دندان ضعیفی دارند.
• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن نادرست، ناکافی یا عدم استفاده از نخ دندان و خمیر دادن حاوی فلوراید
• ابتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی 
• ابتلا به رفلاکس معده به مری که با عنوان رفلاکس اسید یا GERD نیز شناخته می‌شود.
• مصرف زیاد غذاها و نوشیدنی‌های قندی و نشاسته‌ای
• تحلیل لثه
• سابقه پرتودرمانی برای درمان سرطان سر و گردن

انواع مواد پرکننده دندان

پرکننده‌های دندان در انواع مختلفی وجود دارند که هر یک مزایا و معایب خاصی را ارائه می‌دهند. در ادامه با رایج‌ترین انواع مواد پرکننده دندان آشنا خواهید شد.

آمالگام

 پرکننده‌های آمالگام که اغلب به عنوان پر کننده‌های نقره از آنها یاد می‌شود، متداول‌ترین و بادوام‌ترین پرکننده‌های دندانی هستند. آنها از ترکیب جیوه با سایر فلزات مانند نقره، قلع و مس ساخته می‌شوند. پرکننده‌های آمالگام به ویژه برای دندان‌های آسیاب و دندان‌هایی که در اثر جویدن فرسوده می‌شوند مناسب هستند. به دلیل استفاده از جیوه در پرکننده‌های آمالگام، محبوبیت آنها در میان بیمارن دندانپزشکی نسبت به قبل کاهش یافته است.

مزایا:

• مقرون بصرفه
• استحکام بالا
• ماندگاری طولانی مدت (۱۰ تا ۱۵ سال)
• مناسب برای دندان‌های آسیاب

معایب:

• ظاهر زیبایی ندارند و به مرور زمان تیره می‌شوند.
• برای دندان‌های قابل مشاهده (قسمت جلوی دهان) مناسب نیستند.
• ممکن است لازم باشد مقدار بیشتری از دندان برداشته شود تا فضای کافی برای نگه داشتن پرکردگی ایجاد شود.
• احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد وجود دارد.
• احتمال ترک خوردگی و شکستگی دندان وجود دارد زیرا این ماده با انقباض و انبساط به تغییرات دما پاسخ می‌دهد.
• در آمالگام نقره از جیوه استفاده شده است که بسیاری از افراد معتقدند برای سلامتی‌شان مضر است. 

کامپوزیت

پرکننده‌های کامپوزیت به دلیل ظاهر طبیعی خود یک انتخاب محبوب هستند. آنها از مخلوطی از رزین پلاستیکی و ذرات بسیار ریز شیشه تشکیل شده‌اند. این مواد همرنگ دندان هستند و به طور یکپارچه با دندان‌های طبیعی ترکیب می‌شوند. 

مزایا:

• در اغلب موارد، مقدار دندان برداشته شده در مقایسه با استفاده از آمالگام، کمتر است.
• ظاهر زیبا و طبیعی دارد؛ رنگ کامپوزیت می‌تواند کاملا با رنگ سایر دندان های بیمار هماهنگ شود.
• کامپوزیت با متصل شدن به ساختار دندان باعث افزایش استحکام آن و کاهش حساسیت به گرما و سرما می‌شود.

معایب:

• نسبت به سایر پرکننده‌های دندان، دوام کمتری دارد (حدود ۵ سال)
• هزینه بالاتری دارد (تقریبا دو برابر آمالگام)
• احتمال افتادن آن وجود دارد.
• طول جلسه درمان طولانی‌تر خواهد بود.

سرامیک

پرکننده‌های سرامیکی از پرسلن ساخته شده‌اند. این پرکننده‌ها نه تنها با رنگ طبیعی دندان شما مطابقت دارند بلکه دوام بیشتری نیز ارائه می‌دهند. این نوع پر کننده‌ها برای اینله، آنله، روکش، ونیر و ایمپلنت مناسب هستند. پرکننده سرامیکی بیش از پر کننده کامپوزیت و آمالگام هزینه دارد و ممکن است برای تکمیل آن به بیش از یک جلسه درمان نیاز باشد.

مزایا

• ظاهر زیبا و طبیعی دارد.
• ماندگاری و دوام بالا (بیش از ۱۵ سال)
• مقاومت بالاتر در مقابل لکه پذیری

معایب

• نسبت به آمالگام و کامپوزیت، هزینه بالاتری دارد.
• درمان در یک جلسه کامل نمی‌شود.

طلا

این نوع پرکننده‌ها از آلیاژ طلا، مس و سایر فلزات ساخته می‌شوند. پر کننده طلا بسیار بادوام‌تر از مواد دیگر است و بنابراین می‌تواند نیروی جویدن زیادی را تحمل کند. با اینحال پرکردگی طلا کاملا جلب توجه می‌کند و شاید برای دندان‌های جلو چندان جالب بنظر نرسد. 

مزایا

• از آنجایی که طلا خورده نمی‌شود، دندان‌ها را لکه نمی‌کند.
• بسیار بادوام و مستحکم است.

معایب

• پر کردن دندان‌ها با طلا بسیار پرهزینه ست.
• پر کردن دندان با طلا معمولا در اکثر مطب‌های دندانپزشکی انجام نمی‌شود.
• دندان‌های پر شده با طلا کاملا جلب توجه می‌کنند؛با اینکه برخی از افراد، رنگ طلا را دوست دارند اما بسیاری دیگر ظاهر آن را نمی‌پسندند.
• درمان در یک جلسه تکمیل نمی‌شود.

گلاس آینومر

پرکننده‌های گلاس آینومر از اکریلیک و یک جزء شیشه به نام فلوئوروآلومینوسیلیکات ساخته شده‌اند. این پرکننده‌ها برای بیمارانی که دائما دچار پوسیدگی دندان می‌شوند، ایده آل هستند زیرا با آزاد کردن فلوراید به محافظت از دندان‌ها کمک می‌کنند.

مزایا

• اغلب برای پر کردن زیر خط لثه استفاده می‌شود.
• این نوع پر کننده دندان، فلوراید آزاد می‌کند که می‌تواند به محافظت در برابر پوسیدگی بیشتر دندان کمک کند.
• مناسب برای بیمارانی که مستعد پوسیدگی دندان هستند.

معایب

• نسبت به رزین کامپوزیت ضعیف‌تر است.
• مستعد شکستگی است و نمی‌تواند نیروی جویدن زیادی را تحمل کند.
• ماندگاری مطلوبی ندارد (کمتر از ۵ سال)
• هزینه آن نسبت به مزایایی که ارائه می‌دهد، تقریبا بالاست.
• از نظر زیبایی شناختی چنگی به دل نمی‌زند زیرا نمی‌تواند نور را منعکس کند.

هزینه پر کردن دندان

هزینه پر کردن دندان همواره جزء دغدغه‌های اصلی و سوالات رایج بیماران دندانپزشکی است. با اینحال نمی‌توان مقدار ثابت و مشخصی را برای هزینه پر کردن دندان تعیین کرد زیرا هزینه این درمان دندانپزشکی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد. برای تعیین هزینه پر کردن دندان، برآورد هزینه‌های مختلف ضرورت دارد.

مهم‌ترین فاکتورها و هزینه‌های دخیل در هزینه نهایی پر کردن دندان شامل موارد زیر هستند:

• محل و موقعیت دندان آسیب دیده
• تعداد دندان‌هایی که به پر شدن نیاز دارند.
• استفاده از بیحسی موضعی یا آرامبخشی
• میزان پوسیدگی دندان
• مهارت و تجربه دندانپزشک
• محل کلینیک یا مطب دندانپزشکی
• نوع ماده پرکننده دندان
• نیاز یا عدم نیاز به درمان‌های جانبی (مانند عصب کشی، جرم گیری، جراحی لثه) 
• هزینه رادیوگرافی و عکسبرداری از دندان
• تجهیزات و ابزارهای مورد استفاده توسط دندانپزشک
• نحوه پوشش: پر کردن دندان، یک درمان ضروری است بنابراین شرکت‌های بیمه، سهم زیادی از هزینه پر کردن دندان را تقبل می‌کنند. با اینحال ممکن است هزینه پرکننده‌های گران‌تر مانند کامپوزیت و … تحت پوشش بیمه قرار نگیرد.

سوالات متداول

در این بخش، چند سوال پرتکرار بیماران دندانپزشکی در مورد پر کردن دندان را مرور می‌نماییم.

آیا پر کردن دندان درد دارد؟

خیر. پیش از شروع مراحل پر کردن دندان، دندان و نواحی اطراف آن به صورت موضعی بیحسی خواهد شد. بنابراین شما نباید هیچ گونه دردی در حین پر کردن دندان احساس کنید. تزریق آمپول بیحسی می‌تواند حسی شبیه گزش داشته باشد که در صورت استفاده از ژل بیحسی قبل از تزریق، این درد جزئی نیز وجود نخواهد داشت. 

آیا می‌توانم بعد از پر کردن دندان آب بنوشم؟

بله نوشیدن آب بعد از پر کردن دندان ایرادی ندارد. فقط مطمئن شوید که آب آشامیدنی‌تان خیلی گرم یا خیلی سرد نباشد زیرا این امر می‌تواند به حساسیت و ناراحتی شدید منجر شود. 

آیا می‌توان پرکردگی‌های قدیمی را تعویض کرد؟

بله، پرکردگی قدیمی که شکسته یا پوسیده شده‌اند می‌توانند تعویض شوند. دندانپزشک می‌تواند وضعیت پرکردن فعلی را ارزیابی کند و تصمیم بگیرد که آیا نیاز به تعویض دارد یا خیر.

آیا پرکردن دندان می‌تواند باعث حساسیت شود؟

بعضی از بیماران ممکن است پس از پرکردن دندان، حساسیت به سرما، گرما یا فشار را تجربه کنند. این حساسیت معمولاً موقتی است و باید طی چند هفته برطرف شود. اگر حساسیت ادامه یافت، باید با دندانپزشک خود مشورت کنید.

پر کردن دندان چقدر زمان می‌برد؟

مدت زمان لازم برای پر کردن یک دندان می‌تواند بسته به اندازه و موقعیت پوسیدگی، و نوع ماده پرکننده، متفاوت باشد. به طور کلی، این فرآیند می‌تواند از ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد.

نکات مراقبتی از دندان پر شده چیست؟

پس از پرکردن دندان، توصیه می‌شود که از خوردن غذاهای بسیار سخت یا چسبنده تا زمانی که بی‌حسی از بین برود خودداری کنید تا از آسیب دیدن پرکردگی جلوگیری شود. همچنین باید به بهداشت دهان و دندان خود ادامه دهید، شامل مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان. مراجعه به دندانپزشک برای بررسی‌های منظم نیز مهم است.

درد دندان پس از پر کردن چقدر طول می‌کشد؟

بهبودی بعد از پرکردن دندان معمولاً سریع است. حساسیت ممکن است چند روز به طول انجامد، اما بیشتر بیماران می‌توانند بلافاصله پس از ترمیم به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.

سخن پایانی

اگر دندان‌های شما به علت پوسیدگی یا ضربه دچار حفره، ترک خوردگی، شکستگی و … شده‌اند، ممکن است به پر کردن دندان نیاز داشته باشید. مواد مختلفی برای پر کردن دندان به کار می‌روند که از نظر نتایج ظاهری، دوام، استحکام و هزینه با یکدیگر تفاوت دارند. دندانپزشک با در نظر گرفتن عوامل مختلفی نظیر شدت پوسیدگی، موقعیت دندان، اولویت‌های درمان می‌تواند بهترین ماده پرکننده دندان را به بیمار توصیه نماید.