تفاوت پین دندان با ایمپلنت دندان

فهرست مطالب

آسیب دیدن دندان ها در اثر پوسیدگی و یا تروما می تواند در درجات مختلفی اتفاق بیفتد. در صورتی که میزان پوسیدگی و یا ضربه به دندان جزئی باشد و درمان در اسرع وقت صورت گیرد، می توان دندان را حفظ کرد. البته ممکن است برای نجات یه دندان به شدت آسیب دیده به پروسه های اضافه تری مانند عصب کشی و یا استفاده از پین نیاز باشد. از طرفی یک گزینه دیگر به نام ایمپلنت دندان نیز وجود دارد. در نگاه اول ممکن است فرق ایمپلنت با پین مشخص نباشد، حداقل برای افرادی که هیج سررشته ‌ای از امور دندانپزشکی ندارند. اما باید بدانید این دو اصطلاح (پین و ایمپلنت) علی رغم شباهت ظاهری شان، عملکردها و کاربردهای متفاوتی دارند. در مطلب امروز قصد داریم به مقایسه پین دندان با ایمپلنت بپردازیم و به شما بگوییم که هر یک در چه مواردی به کار می روند. از حسن توجه شما تا پایان مطلب سپاسگزاریم.

موارد استفاده از پین دندان

هر یک از دندان های شما از سطوح مختلفی تشکیل شده اند. هرچه سطوح بیشتری از دندان را از دست بدهید (چه به دلیل پوسیدگی و چه به علت ضربه) لازم است درمان بیشتر و پیچیده تری برای بازسازی دندان انجام شود. پین دندان، میله فلزی نازک و کوچکی است که به منظور تقویت استحکام و کمک به ترمیم تاج دندان به شدت آسیب دیده درون دندان قرار داده می شود. در واقع پین، اسکلتی را تشکیل می دهد که پر کردن دندان را در اطراف آن ممکن می سازد. 

بیشتر بدانید : پین دندان چیست؟

اگر دندان شما آنقدر آسیب دیده که زیر استخوان فک شکسته است یا اگر پوسیدگی آنقدر عمیق باشد که قرار دادن پین برای بازسازی آن کافی نباشد، لازم است دندان کشیده شود.

پین دندان در شرایط زیر می تواند به بازسازی دندان کمک کند و آن را حفظ نماید:

• شکستگی دندان (در صورتی که فقط قسمت تاج دندان آسیب دیده باشد اما ریشه هنوز کاملا سالم است).
• پوسیدگی دندان (وقتی شدت پوسیدگی به حدی بالاست که تاج دندان به طور کامل از بین رفته است).
• دندان آسیب دیده‌ ای که قرار است روکش شود اما ابعادی کوچکتر از ۳ میلی متر دارد.
• هنگامی که سطح تراز دندان نیاز به اصلاح داشته باشد.

موارد استفاده از ایمپلنت 

یک دندان از دست رفته خیلی بیشتر از یک فاصله و شکاف در لبخند شماست. این وضعیت می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت کلی شما داشته باشد. البته، همه ما به طور طبیعی با رشد دندان های اصلی، دندان های شیری خود را از دست می دهیم و این هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. با این حال، از دست دادن دندان های اصلی می تواند به مجموعه ای از مشکلات دندانی و سلامت کلی منجر شود.

بیشتر بدانید : ایمپلنت دندان

یکی از نگران کننده ترین مسائل مربوط به از دست دادن دندان، تحلیل رفتن استخوان فک است. بدون وجود دندان برای تحریک رشد استخوان، استخوان فک شروع به جذب شدن می کند. با گذشت زمان، این باعث می شود که چانه شما به سمت جلو و بالا بیرون بزند. علاوه بر این، اعتماد به نفس شما ممکن است با از دست دادن دندان آسیب ببیند و باعث شود کمتر لبخند بزنید. صرف نظر از اینکه چگونه دندان خود را از دست داده اید، ایمپلنت دندان می تواند به جایگزینی دندان از دست رفته و بازیابی ظاهر لبخند و همچنین عملکرد دندان شما کمک کند.

در زیر به چند مورد از کاربردهای رایج ایمپلنت دندان اشاره شده است:

• نگه داشتن یا جایگزینی دندان مصنوعی
• پشتیبانی از تاج و بریج دندان
• جایگزینی دندان های تاج دار ناپایدار یا عفونی
• جایگزینی دندان اصلی از دست رفته و یا غایب (دندان‌ غایب به دندان‌هایی دائمی گفته می شود که به دلایلی مانند عدم تشکیل مادرزادی جوانه دندانی و یا کشیده شدن داخل دهان نیستند).

مقایسه هزینه، ماندگاری، نوع درمان و …

در قسمت های بالا فرق ایمپلنت با پین از نظر عملکرد بررسی شد. در اینجا از جنبه های دیگر به مقایسه پین دندان با ایمپلنت می پردازیم. 

از آنجایی که دریافت ایمپلنت دندان، یک پروسه طولانی و تهاجمی محسوب می شود بنابراین بدیهی است که قیمت بسیار بالاتری داشته باشد. در حالیکه هزینه ترمیم دندان با پین فقط کمی بالاتر از پر کردن معمولی خواهد بود. از نظر ماندگاری، ایمپلنت یک روش تقریبا مادام العمر محسوب می شود و در صورت مراقبت صحیح همیشگی خواهد بود.

بیشتر بدانید : ایمپلنت دندان اقساطی

در واقع ممکن است پس از حدود ۱۰ سال نیاز به تعویض روکش ایمپلنت داشته باشید اما پایه ایمپلنت کاشته شده درون فک دائمی و ماندگار خواهد بود (مگر در برخی شرایط خاص مانند یک شکست ایمپلنت دندان). اما پین دندان ماندگاری کوتاه تری دارد.

ممکن است پین دندان شما لق شود و یا بیرون بیاید که در اینصورت نیاز به تعویض پین خواهید داشت. همچنین در صورت گسترش پوسیدگی دندان پس از پین (عمدتا به خاطر عدم تخلیه کامل قسمت های پوسیده) لازم است پین برداشته شود و پس از رفع پوسیدگی و یا عصب کشی، یک پین جدید نصب شود. از نظر مدت درمان، ایمپلنت به یک دوره درمان حداقل ۳ ماهه نیاز دارد. عموما ۳ تا ۶ ماه طول می کشد تا پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد. در صورت نیاز به پیوند استخوان، دوره درمان طولانی تر نیز خواهد شد. اما پین گذاری دندان در یک یا نهایتا دو جلسه انجام می شود. عوارض ناشی از پین گذاری دندان، بسیار کمتر از عوارض احتمالی پروسه دریافت ایمپلنت خواهد بود.

تفاوت های کلی این دو روش را در جدول زیر مرور می کنیم.

جدول مقایسه پین دندان و ایمپلنت دندان	پین دندان	ایمپلنت
هزینه	پایین	نسبتا بالا
ماندگاری	کمتر	مادام العمر
نوع درمان	کمتر تهاجمی	تهاجمی
دوره درمان	کوتاه	طولانی
عوارض	معدود	بیشتر
دوره نقاهت	کوتاه	طولانی

سوالات متداول

برخی از سوالات متداول شما عزیزان در مورد دو روش پین گذاری و ایمپلنت در زیر جمع آوری شده است.

۱.پین گذاری دندان بهتر است یا ایمپلنت؟

در پاسخ به این سوال باید بگوییم که هر یک از این دو روش تحت شرایط خاصی به کار می رود و با توجه به وضعیت بیمار مشخص می شود که کدام روش برای او بهتر است. البته بدیهی است که دندانپزشکان، نجات و حفظ دندان با استفاده از پین را به کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت ترجیح می دهند اما همه چیز به شدت آسیب دیدگی دندان بیمار بستگی خواهد داشت.

۲. پین دندان چند نوع است؟

به طور کلی دو نوع پین دندان وجود دارد که با توجه به شدت آسیب دیدگی دندان توسط دندانپزشک انتخاب می شود. پین داخل عاج دندان برای دندان هایی به کار می رود که به عصب کشی نیاز ندارند و فقط در قسمت تاج آسیب دیده اند. این نوع پین درون عاج دندان پیچ می شود. اما در مواقعی که دندان به عصب کشی نیاز داشته باشد، از پین دیگری به نام پین داخل کانال استفاده خواهد شد. این نوع پین با استفاده از چسب درون کانال ریشه محکم می شود. 

۳.کدام یک از این دو روش دردناک تر است؟ ایمپلنت یا پین؟

هر دو روش تحت بیحسی موضعی انجام می شود بنابراین بیمار نباید هیچ گونه دردی در حین درمان احساس کند. برای پین گذاری نیاز به دریافت بیحسی اضافه نیست و با همان بیحسی ابتدای روند پر کردن، قابل انجام است. از آنجایی که دریافت ایمپلنت در چند جلسه تکمیل می شود، احتمالا بیمار کمی احساس ناراحتی خواهد کرد که به خاطر دوره نقاهت ایمپلنت است. اما در حین انجام کار دردی وجود نخواهد داشت و فقط ممکن است کمی فشار در ناحیه فک احساس کنید.

حرف آخر

به طور خلاصه، فرق ایمپلنت با پین آن است که برای استفاده از پین نیاز به داشتن یک دندان یا حداقل یک ریشه دندان سالم است. در واقع پین یک میله نازک است که همانند یک ستون به تقویت استحکام دندان کمک می کند. برای اطمینان از دوام مطلوب ترمیم انجام شده با پین غالبا باید روند درمانی با نصب روکش تکمیل شود. روکش مانند یک نوار نازک در اطراف دندان اصلی قرار می گیرد و بنابراین توزیع یکنواخت فشار را تضمین می کند. به این ترتیب وقتی یک خوراکی سفت می جوید، ساختار دندان شکسته نمی شود.

در مقایسه،

ایمپلنت دندان یک ریشه دندان مصنوعی است و از یک پیچ تیتانیومی تشکیل شده است که در استخوان فک قرار می گیرد. این بدان معناست که در صورتی به کار می رود که راهی برای نجات دندان وجود نداشته باشد و در واقع دندان کشیده شود، مانند زمانی که شدت آسیب دیدگی به حدی زیاد است که مقداری از دندان در زیر استخوان فک شما شکسته است. همچنین اگر ریشه دندان سست شده باشد، باز هم لازم است دندان خارج شده و ایمپلنت شود.

هزینه پین گذاری دندان، بسیار کمتر از دریافت ایمپلنت است. علاوه بر این، پروسه درمانی پین دندان کوتاه است و در اغلب اوقات در همان جلسه پر کردن تکمیل می شود، مگر آنکه عصب کشی انجام شده باشد. به علت آنکه نصب پین دندان تقریبا غیر تهاجمی محسوب می‌ شود، دوره نقاهت کوتاه تری دارد. در مقابل، دریافت ایمپلنت دندان یک پروسه طولانی و چند مرحله ای است، هزینه بالایی دارد و یک درمان مادام العمر  با دوره نقاهت طولانی محسوب می‌ شود. درست است که ایمپلنت ها کاملا راحت و طبیعی به نظر می رسند اما به خاطر داشته باشید که هیچ چیز نمی تواند جای دندان های طبیعی شما را بگیرد. بنابراین برای جلوگیری از از دست دادن این سرمایه های گرانبها، چکاپ های منظم دندانپزشکی را فراموش نکنید تا در صورت آسیب دیدگی دندان بتوانید آن را در مراحل ابتدایی درمان نمایید.