دلایل و روش‌های درآوردن ایمپلنت

فهرست مطالب

هنگامی که کاشت ایمپلنت توسط یک دندانپزشک مجرب انجام شود، میزان موفقیت فوق العاده بالایی دارد. با این حال در موارد نادر امکان شکست ایمپلنت وجود دارد. اگر ایمپلنت دندان موفقیت آمیز نباشد، دندانپزشک ممکن است برای حفظ سلامت دهان و دندان شما درآوردن آن را توصیه کند. در چنین شرایطی به احتمال زیاد مضطرب خواهید شد و کنجکاوید که بدانید چه چیزی در انتظارتان است. نگران نباشید! افزایش آگاهی در مورد پروسه‌ای که پیش رو دارید، به آرامش بیشتر شما کمک خواهد کرد. در بخش‌های زیر هر آنچه لازم است در مورد درآوردن ایمپلنت بدانید، گردآوری شده است؛ از دلایل و روش‌های بیرون آوردن ایمپلنت دندان گرفته تا مراقبت‌های پس از عمل. امیدواریم تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

تعریف ایمپلنت و اهمیت آن

ایمپلنت دندان چیست؟ ایمپلنت، یک روش مطمئن و دائمی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است که مانند ریشه یک دندان واقعی عمل می‌کند. ایمپلنت شامل یک پیچ (پایه) است که در طی جراحی درون فک بیمار کاشته می‌شود و پس از همجوشی با استخوان فک از یک تاج، پل یا پروتز پشتیبانی می‌کند. 

موارد زیر، مهم‌ترین کاربردهای ایمپلنت دندان هستند:

• اصلی‌ترین کاربرد ایمپلنت دندان، جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته است.
• ایمپلنت، یک جایگزین مناسب برای پروتزهای جزئی یا کامل و بریج‌های دندان است.
• مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو به صورت گسترده در درمان ارتودنسی به کار می‌رود.
• پروتز بر پایه ایمپلنت جزء محبوب‌ترین کاربردهای ایمپلنت دندان است که می‌تواند به دو صورت پروتز ثابت بر پایه ایمپلنت و پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت انجام شود.
• در برخی مواقع دندانپزشک برای کمک به بهبود غذا خوردن و بازیابی نیروی بایت، جایگزینی دندان ضعیف با ایمپلنت را توصیه می‌کند.

بیشتر بدانید : قیمت ایمپلنت دندان

مزایای ایمپلنت دندان عبارتند از:

• حس و ظاهر طبیعی ایجاد می‌کند؛ حرف زدن و غذا خوردن با آن کاملا راحت است.
• استحکام و عملکردی مشابه دندان‌های طبیعی دارد.
• در صورت مراقبت صحیح، یک درمان دائمی محسوب می‌شود.
• از تحلیل استخوان فک جلوگیری می‌کند.
• دندان‌های مجاور را ثابت نگه می‌دارد.
• به جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های لثه کمک می‌کند.
• ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند از افتادگی صورت و پیری زودرس جلوگیری کنند.

بیشتر بدانید : مزایای ایمپلنت دندان

دلایل نیاز به درآوردن ایمپلنت دندان

درآوردن ایمپلنت به ندرت ضروری است اما در صورت لزوم معمولاً به دلیل عفونت، التهاب یا عدم ادغام ایمپلنت با استخوان اطراف انجام می‌شود مهم‌ترین دلایل نیاز به درآوردن ایمپلنت شامل موارد زیر هستند.

برای تغییر موقعیت (جابجایی) ایمپلنت

گاهی اوقات درآوردن ایمپلنت دندان به این خاطر توصیه می‌شود که ایمپلنت در تراز مناسب خود قرار نگرفته است. تزار صحیح هر دندان اهمیت بسیاری دارد زیرا از ناهماهنگی بایت و مشکلات ناشی از آن جلوگیری می‌کند. به این نوع روش، جراحی ایمپلنت تجدیدنظر نیز گفته می‌شود زیرا موقعیت ایمپلنتی که از تراز خارج شده است را اصلاح می‌کند.

شکست ایمپلنت دندان

شکست ایمپلنت می‌تواند در هفته‌ها یا ماه‌های اول پس از کاشت ایمپلنت (شکست زودرس) یا پس از چند سال (شکست دیررس) اتفاق بیفتد. در صورت شکست ایمپلنت لازم است در اسرع وقت برای درآوردن ایمپلنت دندان خود اقدام کنید.

• دلایل شکست در کوتاه مدت: شکست اولیه ایمپلنت به این معنی است که ایمپلنت به درستی با استخوان فک جوش نخورده است. این امر می‌تواند به دلیل نوعی عفونت باشد یا به این دلیل که بدن بیمار ایمپلنت را رد کرده است (رد میزبان). شکست زودرس ایمپلنت معمولا در طی دو تا سه ماه اول پس از کاشت ایمپلنت رخ می‌دهد. تا قبل از درآوردن ایمپلنت دندان ممکن است برای دندانپزشک دشوار باشد که تشخیص دهد آیا شکست اولیه به دلیل عفونت بوده یا اینکه بدن بیمار آن را پس زده است.
• دلایل شکست در بلند مدت: شکست دیرهنگام ایمپلنت به این معنی است که ایمپلنت با وجود آنکه بیش از یک سال در دهان بیمار بوده است از کار می‌افتد. مانند شکست زودهنگام ایمپلنت، شکست دیرهنگام ایمپلنت نیز می‌تواند به دلیل عفونت دهان یا عدم اتصال کامل ایمپلنت به استخوان فک باشد. دلیل مهم دیگر وارد آمدن نیروی بیش از حد روی ایمپلنت است که باعث شل شدن و لقی آن شده است.

بیشتر بدانید : علائم شکست ایمپلنت دندان

عوامل خطر شکست ایمپلنت

انجام ایمپلنت توسط یک دندانپزشک با تجربه می‌تواند خطر شکست ایمپلنت را کاهش دهد. اما ریسک فاکتورهای دیگری نیز وجود دارند که باعث افزایش خطر شکست ایمپلنت خواهند شد. 

• بیماری‌های لثه: پریو ایمپلنتیت، یک بیماری عفونی است که می‌‌تواند در اطراف ایمپلنت ایجاد شود و به تحلیل استخوان و در نتیجه به شکست ایمپلنت منجر شود. رعایت بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از پریو ایمپلنتیت و سایر بیماری‌های لثه بسیار ضرورت دارد.
• استعمال دخانیات: استعمال دخانیات می‌تواند در روند همجوشی پایه ایمپلنت با استخوان فک اختلال ایجاد کند و همچنین احتمال عفونت را افزایش دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که از هر ۵ فرد سیگاری که تحت درمان ایمپلنت قرار گرفته‌اند، حداقل ۱ نفر دچار شکست ایمپلنت دندانی می‌شود.
• بیماری‌های سیستمیک: ابتلا به بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت، پوکی استخوان، نقص ایمنی و … می‌تواند ریسک عدم همجوشی و پس زدن ایمپلنت را افزایش دهد. 

تشخیص شکست ایمپلنت دندان

هنگامی که استخوان به درستی در اطراف ایمپلنت رشد نکند، علامت اصلی اغلب حرکت ایمپلنت است. در ابتدا، این حرکت ممکن است خفیف بوده و فقط توسط دندانپزشک قابل تشخیص باشد اما با گذشت زمان، ایمپلنتی که به خوبی با استخوان فک ادغام نشده است، کاملا لق می‌شود و می‌تواند هنگام جویدن یا صحبت کردن حرکت کند. 

به طور کلی نشانه‌ها و علائم شکست ایمپلنت دندان عبارتند از:

• درد و ناراحتی شدید
• عقب نشینی لثه در اطراف ایمپلنت
• مشکل در جویدن و گاز گرفتن
• لق و شل شدن ایمپلنت
• تورم لثه
• جابجایی‌های میکرو
• واکنش‌های آلرژیک ناگهانی
• دندان قروچه

دندانپزشک با معاینه بالینی و بررسی علائم بیمار قادر خواهد بود تا حد زیادی شکست ایمپلنت دندان را تشخیص دهد. با اینحال مطمئن‌ترین روش برای تشخیص شکست ایمپلنت، عکسبرداری با اشعه ایکس است که می‌تواند کاهش تراکم استخوان در اطراف پایه ایمپلنت و یا عفونت احتمالی در محل کاشت ایمپلنت را نشان دهد.

روش‌های خارج کردن ایمپلنت دندان

روش درآوردن ایمپلنت دندان به عوامل مختلفی نظیر علت شکست ایمپلنت، تراکم استخوان فک، مدت زمانی که از کاشت ایمپلنت می‌گذرد و … بستگی دارد.

بر اساس نوع ادغام ایمپلنت با استخوان

روش درآوردن ایمپلنت دندان به نوع ادغام ایمپلنت با استخوان فک نیز بستگی دارد. در مورد ایمپلنت ناموفق دو حالت ممکن است اتفاق بیفتد: ایمپلنت لق باشد یعنی با استخوان فک ادغام نشده است و ایمپلنت به استخوان فک جوش خورده است.

• خارج کردن ایمپلنت لق (Non-Osseointegrated): خارج کردن ایمپلنت دندان لق نسبتا راحت است زیرا پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش نخورده است و آسان‌تر می‌توان آن را خارج کرد. لق شدن ایمپلنت معمولا به خاطر جابجایی میکرو ایمپلنت است با اینحال لازم است علت دقیق هم جوشی ناموفق مشخص و برطرف شود.
• خارج کردن ایمپلنت جوش خورده  (Osseointegrated): علت خارج کردن ایمپلنتی که با موفقیت به استخوان فک جوش خورده است، معمولا عفونت یا موقعیت نامناسب ایمپلنت می‌باشد. خارج کردن ایمپلنت جوش خورده نسبتا سخت‌تر است و به تجربه و مهارت بیشتری نیاز دارد.

بر اساس روش‌های تکنیکی

در آوردن ایمپلنت دقیقا برعکس پروسه کاشت ایمپلنت انجام می‌شود؛ یعنی لازم است ابتدا تاج، سپس اباتمنت و در پایان پیچ ایمپلنت خارج شود. به طور کلی ۳ روش برای درآوردن ایمپلنت دندان وجود دارد.

• روش گشتاور معکوس: در این روش از یک ابزار مخصوص برای ایجاد گشتاور معکوس و خارج کردن ایمپلنت استفاده می‌شود.
• روش پیزو الکتریک: این روش درآوردن ایمپلنت توسط دستگاهی به نام پیزوالکتریک انجام می‌شود. این دستگاه دارای یک نوک مخصوص میکرو است و از انرژی مافوق صوت برای خالی کردن استخوان اطراف ایمپلنت و خارج کردن سریع‌تر آن استفاده می‌نماید.
• روش through bur: در این روش برای درآوردن ایمپلنت از دستگاهی به نام through bur استفاده می‌شود. این دستگاه با برش بخش جزئی (حدود نیم تا یک میلیمتر) از استخوان بیمار در محل کاشت و برداشتن تنش از روی ایمپلنت به خارج کردن سریع‌تر آن کمک می‌کند.

بیشتر بدانید : انواع ایمپلنت دندان

نکات و مواردی که پس از خارج کردن ایمپلنت باید در نظر داشته باشید

پس از خارج کردن ایمپلنت دندان، نکات و مواردی وجود دارد که بهتر است مد نظر قرار دهید.

گزینه‌های درمانی

پس از درآوردن ایمپلنت دندان ناموفق، چند گزینه درمانی پیش روی شماست که دندانپزشک با توجه به شرایط، یک مورد را توصیه خواهد کرد.

• استفاده از ایمپلنت جدید: اگر پس از درآوردن ایمپلنت دندان هیچ گونه عفونت و التهابی در محل جراحی وجود نداشته باشد و استخوان متراکم و کافی موجود باشد، بیمار می‌تواند بلافاصله پس از خارج کردن ایمپلنت، یک ایمپلنت جدید دریافت کند.
• پیوند استخوان: اگر دندانپزشک تشخیص دهد که استخوان کافی و سالم در محل جراحی وجود ندارد، پیوند استخوان را توصیه خواهد کرد. بهبودی کامل پس از انجام پیوند استخوان حدود ۴ تا ۶ ماه می‌شود و پس از این مدت می‌توانید برای دریافت ایمپلنت جدید اقدام کنید. 
• عدم نیاز به درمان فوری: اگر دندانپزشک پس از درآوردن ایمپلنت متوجه شود که بافت لثه آسیب دیده و ملتهب است، حدود دو ماه زمان خواهد داد تا لثه ترمیم شود. در این مدت لازم است بیمار، بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کند و از استعمال دخانیات اجتناب نماید. کاشت ایمپلنت جدید پس از بهبودی کامل لثه انجام خواهد شد و عدم رعایت نکات مراقبتی می‌تواند باعث طولانی‌تر شدن زمان بهبودی و انتظار برای دریافت ایمپلنت جدید شود.

مراقبت‌های پس از عمل

رعایت نکات مراقبتی پس از عمل درآوردن ایمپلنت دندان به کوتاه‌تر شدن دوره بهبودی و کاهش درد و ناراحتی بیمار در دوره نقاهت کمک خواهد کرد.

• راهنمای دوره بهبودی: رعایت بهداشت دهان و دندان پس از جراحی درآوردن ایمپلنت، اهمیت بسیاری دارد؛ خصوصا در ۴۸ ساعت اول پس از جراحی. در صورت آسیب دیدن لثه پس از درآوردن ایمپلنت دندان، رعایت دقیق بهداشت دهان اهمیت بیشتری خواهد داشت. مسواک زدن و شستشوی دهان با دهانشویه یا محلول نمکی می‌تواند در تسریع روند بهبودی و جلوگیری از عفونت پس از جراحی موثر باشد. در صورت تجویز آنتی بیوتیک حتما آن را به طور منظم مصرف کنید و دوره درمان را تکمیل نمایید. در طی دوره بهبودی به هیچ وجه از سیگار، قلیان و … استفاده نکنید زیرا ریسک عفونت پس از عمل را افزایش می دهد و دوره نقاهت را طولانی‌تر و سخت‌تر می‌کند.
• دستورالعمل‌های مراقبتی: مراقبت‌های پس از درآوردن ایمپلنت دندان تقریبا مشابه مراقبت‌های پس از کاشت اولیه ایمپلنت است. حداقل تا یک هفته پس از درآوردن ایمپلنت دندان از آن سمت دهان برای جویدن غذا استفاده نکنید. از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های داغ ، ترد و سخت خودداری نمایید و در صورت امکان تا چند روز یک رژیم غذایی نرم را دنبال کنید. با توجه به روش درآوردن ایمپلنت دندان و وضعیت سلامت‌تان، شما می‌توانید ۱ تا ۲ روز پس از جراحی ایمپلنت فعالیت‌های روزانه سبک و عادی خود را از سر بگیرید اما تا بهبودی کامل محل جراحی از انجام فعالیت‌های بدنی سنگین و خم کردن بیش از حد سر به پایین خودداری کنید.
• مدیریت درد و ناراحتی: شما در حین درآوردن ایمپلنت دندان هیچ گونه درد و ناراحتی احساس نخواهید کرد زیرا این پروسه در اغلب موارد تحت بیهوشی انجام می‌شود. اما پس از خارج کردن ایمپلنت دندان، مقداری درد و ناراحتی خواهید داشت که تقریبا به اندازه زمانی است که دندان خود را می‌کشید. درد و ناراحتی پس از درآوردن ایمپلنت دندان فقط چند روز طول می‌کشد و نباید شدید و طولانی باشد. برای تسکین درد می‌توانید از مسکن‌های بدون نسخه یا داروهای مسکن تجویز شده توسط دندانپزشک استفاده کنید. کمپرس سرد نیز می‌تواند در تسکین درد و تورم پس از  جراحی موثر باشد. در صورت تشدید درد یا طول کشیدن ناراحتی  بیش از ۴ روز برای بررسی بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنید.

هزینه و ملاحظات مالی

بغیر از درد و ناراحتی درآوردن ایمپلنت دندان، بسیاری از بیماران نگران هزینه خارج کردن ایمپلنت و امکان استفاده از بیمه برای پرداخت هزینه‌های آن هستند.

هزینه‌های خارج کردن ایمپلنت

هزینه خارج کردن ایمپلنت با توجه شرایط مختلف ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال اگر بحث شکست کوتاه مدت ایمپلنت مطرح باشد، دندانپزشک در اغلب موارد هزینه‌ای برای درآوردن ایمپلنت دندان دریافت نخواهد کرد. هزینه بیرون آوردن ایمپلنت پس از چند سال به عواملی نظیر مهارت دندانپزشک، روش خارج کردن ایمپلنت، وضعیت لثه‌، نیاز یا عدم نیاز به پیوند استخوان، تعداد ایمپلنت‌های خارج شده و … بستگی دارد. اگر درآوردن ایمپلنت دندان را در همان مطب یا کلینیکی انجام دهید که کاشت اولیه ایمپلنت انجام شده است، به احتمال زیاد هزینه کمتری برای خارج کردن ایمپلنت پرداخت خواهید کرد.

گزینه‌های بیمه و کمک‌های مالی

بیمه‌های پایه و دولتی عموما هزینه‌های مربوط به ایمپلنت دندان (اعم از کاشت اولیه یا درآوردن ایمپلنت دندان) را پوشش نمی‌دهند. اما اگر تحت پوشش بیمه تکمیلی دندانپزشکی باشید، بخشی از هزینه درمان توسط بیمه شما پرداخت خواهد شد. اینکه بیمه دندانپزشکی تا چه کسری از هزینه درآوردن ایمپلنت دندان را تقبل می‌کند، به سقف پوشش مجاز بیمه تکمیلی شما بستگی دارد.

حرف آخر

ایمپلنت دندان یک روش مطمئن و ایمن با نرخ موفقیت بالای ۹۵ درصد است. با این وجود در برخی مواقع احتمال شکست ایمپلنت (در کوتاه مدت یا بلند مدت) و نیاز به درآوردن ایمپلنت دندان وجود دارد. بیرون آوردن ایمپلنت دندان به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که با توجه به نوع ادغام ایمپلنت با استخوان و تشخیص پزشک متفاوت است. مسئله مهم در  خارج کردن ایمپلنت دندان، انجام این کار بدون آسیب رساندن به بافت لثه و استخوان‌های فک می‌باشد. بنابراین بسیار مهم است که خارج کردن ایمپلنت دندان توسط یک دندانپزشک باتجربه و با استفاده از تجهیزات استاندارد و به روز انجام شود. علاوه بر این انجام صحیح مراقبت‌های پس از عمل درآوردن ایمپلنت دندان در تسریع روند بهبودی و کاهش درد و ناراحتی در دوره نقاهت بسیار موثر خواهد بود.