فرض کنید شما به هر دلیلی، جایگزینی دندان از دست رفته خود را برای مدتی به تعویق انداخته اید. اکنون می خواهید آن شکاف خالی لبخندتان را با ترمیم ایمپلنت دندان پر کنید. گزینه های زیادی برای جایگزینی دندان های از دست رفته وجود دارد که مطمئن ترین و با دوام ترین آنها ایمپلنت های دندانی است. اما اگر جای دندان از دست رفته شما برای مدت طولانی خالی باشد، ممکن است مشکلی در فضای بین دندان ها ایجاد شود. دلیلش آن است که ممکن است دندان های دو طرف این فضای خالی به تدریج به داخل آن کشیده شده باشند و جایی برای ایمپلنت باقی نماند. برای بازگرداندن این دندان ها به موقعیت مناسب خود لازم است درمان ارتودنسی نیز انجام شود. همچنین ممکن است محل مورد نظر برای کاشت ایمپلنت با ناحیه ای که نیاز به ارتودنسی دارد، فاصله داشته باشد. در این شرایط لازم است ایمپلنت قبل از ارتودنسی انجام شود یا بعد از آن؟ مطلب امروز به طور کامل به موضوع ترتیب انجام ایمپلنت و ارتودنسی دندان می پردازد. امیدواریم تا پایان مطلب با ما همراه باشید.
کلینیک تخصصی ایمپلنت دندان
ضمانت کتبی + اقساط ۶+۱۲+۱۸+۲۴ ماهه بدون پیش
۰۲۱۹۱۰۰۹۹۱۸
ایمپلنت قبل از ارتودنسی
در حالیکه بریس ها غالبا برای اهداف زیبایی شناختی طراحی شده اند اما ایمپلنت های دندانی تنها جنبه زیبایی ندارند. از دست دادن دندان ها صحبت کردن، غذا خوردن و لبخند زدن را دشوار می کند بنابراین هدف از دریافت ایمپلنت، چیزی فراتر از افزایش زیبایی ظاهر فرد می باشد. کاشت ایمپلنت دندان با قرار دادن یک پایه فلزی در بافت لثه شروع می شود تا جایگزین ریشه دندان از دست رفته شما شود. در مرحله بعد، اباتمنت و سپس روکش روی ایمپلنت دندان قرار داده می شود. هنگامی که این کار انجام شد، ایمپلنت دندان مانند یک دندان واقعی به نظر می رسد. با این حال، مانند یک دندان واقعی حرکت نمی کند. به همین دلیل در اکثر موارد، ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت انجام می شود.
بیشتر بدانید : ایمپلنت دندان
اما شرایط خاصی وجود دارد که ارتودنتیست ها و جراحان دهان، ایمپلنت های دندانی را قبل از بریس قرار می دهند. این در صورتی است که دندان هایی که نیاز به تراز مجدد دارند، در جایی از دهان باشند که از محل قرارگیری مورد نظر برای ایمپلنت فاصله دارد. به عنوان مثال اگر به براکت برای دندان های جلویی نیاز دارید اما دندان آسیاب خود را از دست داده اید، می توانید قبل از شروع درمان ارتودنسی، دندان آسیاب را با ایمپلنت جایگزین کنید.
بیشتر بدانید : ارتودنسی دندان
ایمپلنت دندان حتی در برخی موارد می تواند به براکت ها کمک کند و بسته به شرایط، متخصص ارتودنسی می تواند از ایمپلنت برای لنگر انداختن براکت ارتودنسی استفاده نماید. از آنجایی که ایمپلنت حرکت نمی کند، می توان از آن برای محکم کردن بریس ها و بهبود نتایج استفاده کرد.
عموما پس از اتمام کار ارتودنسی، کاشت ایمپلنت انجام می شود زیرا بر خلاف دندان های واقعی، ایمپلنت های دندانی پس از قرار گرفتن در فک حرکت نمی کنند.
ایمپلنت بعد از ارتودنسی
بریس ها با وارد آوردن نیروی مداوم، دندان ها و فک ها را مرتب می کنند. به همین دلیل است که عموما پس از اتمام کار ارتودنسی، کاشت ایمپلنت انجام می شود زیرا بر خلاف دندان های واقعی، ایمپلنت های دندانی پس از قرار گرفتن در فک حرکت نمی کنند. علت ثابت ماندن ایمپلنت های دندانی آن است که تحت فرآیندی به نام «اسئواینتگراسیون» قرار می گیرند که به معنای جوش خوردن استخوان طبیعی فک به سطح ایمپلنت می باشد. بریس ها، ایمپلنت هایی را که با استخوان فک یکپارچه شده اند، در دهان حرکت نمی دهند. به این معنی که اگر دندان های اطراف ایمپلنت نیاز به اصلاح داشته باشند، بریس ها نمی توانند آنطور انتظار می رود موثر واقع شوند.
به همین دلیل است که ایمپلنت های دندانی در پاسخ به درمان ارتودنسی مانند بریس حرکت نمی کنند. اگر بیمار مشکل تراز داشته باشد و نیاز به جابجایی دندان ها باشد، کاشت ایمپلنت دندان پس از قرار گرفتن دندان‌های اطراف در موقعیت صحیح بسیار آسان تر است تا اینکه دندان ها در اطراف ایمپلنت حرکت داده شوند.
در برخی موارد از بریس ها برای جابجایی دندان‌ها استفاده می شود تا فضای مورد نیاز برای گذاشتن ایمپلنت دندان ایجاد شود. برداشتن بریس ها، فضای کافی برای جایگذاری ایمپلنت وجود خواهد داشت و می توانید در اسرع وقت جای دندان از دست رفته تان را پر کنید.
ایمپلنت همراه با ارتودنسی
ارتودنسی و ایمپلنت دندان هر دو دارای مزایای کاربردی و زیبایی هستند. دندان هایی که به درستی تراز شده اند، بهتر به نظر می رسند و در جویدن موثرتر عمل می کنند. به طور مشابه، ایمپلنت های دندانی طبیعی ترین و از نظر ساختاری کامل ترین گزینه موجود برای جایگزینی دندان را ارائه می دهند. آنها بیشتر شبیه دندان های طبیعی ساخته شده اند، بنابراین بیشتر شبیه دندان های طبیعی عمل می کنند.
برخی از بیماران برای رسیدن به اهداف لبخند خود به هر دو روش ایمپلنت دندان و بریس نیاز دارند. بسته به مورد و نیازهای منحصر به فرد شما، زمان کاشت ایمپلنت دندان ممکن است قبل یا بعد از درمان ارتودنسی شما رخ دهد. متخصص ارتودنسی و دندانپزشک ایمپلنت شما با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا به نتایج درمانی مورد نظر شما دست یابند.
هر بیمار در مورد ایمپلنت دندان و درمان ارتودنسی منحصر به فرد است، بنابراین مداخلات شما متناسب با نیازهای خاص شما برای به حداکثر رساندن مزایای ظاهر و عملکردی لبخندتان طراحی می شود.
در برخی شرایط، درمان ارتودنسی باید قبل از کاشت ایمپلنت دندان تکمیل شود. این کار در مواردی توصیه می شود که قرار است بریس ها برای اصلاح مال اکلوژن یا نیش نادرست به کار روند. پس از بهبود نیش، ایمپلنت ها در موقعیت های مناسب خود قرار می گیرند.
آیا ایمپلنت دندان به ارتودنسی آسیب می زند؟
کاشت ایمپلنت و درمان ارتودنسی هیچ گونه تداخلی با یکدیگر ندارند و گاهی می توانند مکمل یکدیگر باشند. در واقع ایمپلنت های دندان در برخی شرایط حتی می توانند به کمک بریس های ارتودنسی بیایند. به عنوان مثال در بیمارانی که تعداد زیادی دندان از دست رفته دارند و دچار مشکل ناهم ترازی نیز هستند، تعداد دندان کافی برای اتصال براکت ها وجود ندارد. کاشت ایمپلنت دندان در این شرایط نه تنها به ارتودنسی آسیبی وارد نمی کند بلکه با جایگزینی دندان های از دست رفته، تکیه گاه مناسبی برای نصب براکت ها و سیم ها فراهم می آورد. در واقع این، عدم وجود ایمپلنت های دندان است که می تواند در چنین شرایطی بر نتایج مورد انتظار از ارتودنسی، تأثیر منفی بگذارد، نه وجود ایمپلنت.
آیا ارتودنسی به ایمپلنت آسیب میزند؟
براکت های ارتودنسی برای جابجایی دندان ها به منظور افزایش هم ترازی آنها طراحی شده اند. از آنجا که ایمپلنت ها در جای خود کاملا ثابت هستند، درمان ارتودنسی تأثیری روی آنها ندارد. درست است که بریس های ارتودنسی روی دندان ها فشار وارد می کنند تا آنها را جابجا نمایند اما این فشار کاملا قابل تنظیم است و در حدی نیست که باعث شل شدن ایمپلنت شود. این بدان معناست که در صورت جوش خوردن کامل پایه ایمپلنت به استخوان فک، انجام ارتودنسی هیچ گونه آسیبی به آن وارد نخواهد کرد.
مشاوره تخصصی و رایگان
همین الان با یک کلیک تماس بگیرید
۰۲۱۹۱۰۰۹۹۱۸
سوالات متداول
در این قسمت چند سوال رایج در مورد ایمپلنت و ارتودنسی را با هم مرور می کنیم.
۱. آیا ایمپلنت بهتر از بریس است؟
شاید ایمپلنت و بریس از برخی جهات شبیه هم به نظر برسند اما اهداف متفاوتی را دنبال می کنند و می توانند مکمل یکدیگر باشند. اما در جایگاه مقایسه و انتخاب یکی از این دو روش، بهتر است بدانید که اگر تنها دلیل استفاده از بریس ها بستن شکاف بین دندان ها است و هیچ گونه نامرتبی و شلوغی در دندان ها وجود ندارد، استفاده از ایمپلنت دندان به جای بریس می تواند راه حل خوبی باشد. اگر دلایل دیگری نیز وجود دارد (مانند دندان های شلوغ یا اوربایت یا اورجت) بریس ها ممکن است گزینه بهتری باشند.
۲. آیا ایمپلنت می تواند به دندان های دیگر آسیب برساند؟
ایمپلنت همانند دندان های خود شماست بنابراین نمی تواند به دندان های دیگرتان صدمه بزند. با اینحال در یک صورت ایمپلنت دندان می تواند برای دندان های مجاور خطر ایجاد کند: پری ایمپلنتیت. پری ایمپلنتیت یک عفونت در اطراف ایمپلنت دندان است که می تواند باعث از بین رفتن استخوان فک در اطراف ایمپلنت شود که به طور بالقوه ممکن است دندان های مجاور را تهدید نماید.
۳. طولانی ترین مدت درمان با بریس چقدر است؟
میانگین درمان ارتودنسی بین ۱۶ تا ۱۸ ماه است، اما گاهی اوقات ممکن است تا ۲۴ ماه یا حتی بیشتر طول بکشد. مراقب وعده های دندانپزشکانی باشید که می گویند تنها در شش ماه می توانند دندان هایی هم تراز و ردیف به شما تحویل دهند!
۴. مینی ایمپلنت در درمان ارتودنسی چه کاربردی دارد؟
با توجه به سایت sciencedirect استفاده از مینی ایمپلنت (MI) در درمان ارتودنسی در چند دهه گذشته افزایش یافته است. مینی ایمپلنت، یک ابزار پیچ مانند کوچک است که برای ایجاد لنگر مناسب در ارتودنسی به کار می رود. مینی ایمپلنت هنگامی در ارتودنسی به کار می رود که نیاز به انکوریج (لنگر) بسیار پایدار و حرکت دندان در اطراف آن باشد.
https://www.sciencedirect.com
حرف آخر
بیمارانی که هم دندان های از دست رفته دارند و هم دندان های نامرتب ممکن است به کاشت ایمپلنت دندان و درمان ارتودنسی برای بهبود ظاهر لبخند نیاز داشته باشند. اگر به هر دو نوع درمان (ایمپلنت و ارتودنسی) احتیاج دارید، دندانپزشک ایمپلنت و متخصص ارتودنسی باید برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب با یکدیگر همکاری کنند. ترتیب این درمان ها به نیازهای خاص و اهداف زیبایی شناختی لبخند شما بستگی دارد. ممکن است کنجکاو شوید که آیا بهتر است ایمپلنت را قبل از ارتودنسی انجام دهید یا بعد از آن! اما پاسخ این پرسش برای همه بیماران یکسان نیست. در چنین مواردی، نیازهای خاص بیمار ترتیب ارائه این درمان ها را مشخص خواهد کرد.
