ارتودنسی دندان

پرداخت اقساطی

ضمانت نامه کتبی کیفیت درمان

انجام کلیه خدمات توسط متخصص

ارتودنسی دندان، راهی است برای صاف و ردیف کردن دقیق دندان ها و رفع ناهنجاری های فک و دندان، که موجب بهبود ظاهر فرد، طرح لبخند، بهبود جذابیت، سلامت بیشتر دهان و دندان و همچنین بهبود کارکرد دندان ها نیز می شود. با کمک فشار مناسب بر دندان ها می توان این فرایند را انجام داده و در نهایت از نتایج آن لذت برد. علاوه بر دندان های یک دست و ردیف شده، لذت بردن از خوردن خوراکی ها و سهولت پاکسازی دندان ها نیز از دیگر نتایج انجام فرایند ارتودنسی می باشد.

دریافت مشاوره رایگان

مزایای ارتودنسی دندان

• حفظ سلامت دندان ها و کاهش ریسک پوسیدگی
• راحت تر شدن رعایت بهداشت دهان و دندان
• سهولت در جویدن غذا و لذت بردن از خوراکی ها
• منظم شدن الگوی رشد طبیعی فک و دندان ها
• ظاهر زیبای دندان‌ها و لبخند زیبا
• افزایش طول عمر دندان ها
• هدایت کردن نحوه رشد فک
• حفظ دندان های طبیعی که کج رشد کرده اند

معایب ارتودنسی دندان

• ممکن است روزهای اول براکت ها درد جزئی ایجاد کنند
• عدم رعایت بهداشت دهان می تواند موجب آسیب به مینای دندان شود
• امکان برگشت ناهنجاری ها بعد از درمان وجود دارد
• طولانی بودن درمان که ممکن است تا 2 سال طول بکشد
• فشار مداوم به دندان ها می تواند مشکلاتی مثل تورم و پوسیدگی ایجاد کند
• بریس‌های فلزی ممکن است سبب ایجاد زخم در دهان شوند

ارتودنسی دندان چیست؟

ارتودنسی دندان، شاخه‌ای از خدمات دندانپزشکی است که به اصلاح دندان‌هایی که در جای نامناسبی قرار دارند، می‌پردازد. در روش ارتودنسی، دندان های کج، فاصله های زیاد بین دندان و یا تراکم بیش از حد دندان ها، با استفاده از بریس های دندانی قابل ترمیم است. با اتصال بریس ها و براکت ها و ایجاد فشار اختیاری به دندان‌های نامرتب و بد فرم، جایگاه و نحوه قرارگیری آنها اصلاح می شود

طول درمان ارتودنسی دندان می تواند از 1 تا 4 سال، با توجه به میزان نامرتب بودن دندان ها، ادامه داشته باشد و خبر خوب اینکه با پایان دوره ارتودنسی، شما برای همیشه دندان هایی صاف و مرتب خواهید داشت. استفاده از ارتودنسی تنها برای اصلاح طرح لبخند یا ردیف کردن دندان ها نیست. این روش می تواند از بسیاری مشکلات دندانی و بیماری ها نیز جلوگیری کند.

اهمیت ارتودنسی دندان

شاید متوجه این نکته شده باشید که با وجود تراکم و روی افتادگی دندان ها، امکان رعایت بهداشت و مسواک زدن صحیح دندان ها وجود ندارد. در مواردی که برخی دندان ها به جلو و برخی به عقب تمایل پیدا کرده اند، فشار ناشی از جویدن غذا بیشتر روی یک طرف دندان ها وارد می شود و به مرور زمان، کج شدن آن را تشدید می کند. شما هرگز نباید نسبت به این مشکلات بی اهمیت باشید.

ارتودنسی تنها برای زیبایی ظاهر دندان ها و رفع بدفرمی آنها استفاده نمی شود، بلکه دلایلی وجود دارد که با دانستن آنها، انگیزه شما برای اصلاح کجی دندان ها بسیار بیشتر می شود. هر لحظه که اصلاح کجی و ناهنجاری دندان ها را به تاخیر می اندازید، امکان وقوع مشکلات و بیماری هایی مانند پوسیدگی دندان‌ها، مشکلات لثه‌ای، خوب جویده نشدن خوراکی ها، مشکلات گوارشی، احساس درد در گردن، شانه، پشت و سردرد بیشتر می شود.

مزایای ارتودنسی دندان

همان طور که قبلا اشاره کردیم، ارتودنسی به خودی خود عارضه خاصی را در پی نداشته و این عدم رسیدگی فرد و سهل انگاری وی می باشد که زمینه ایجاد عوارض را فراهم می کند. درمان ارتودنسی از جمله درمان هایی است که با هدف زیبایی بخشی، بهبود کارایی سیستم دندانی و پیشگیری از پوسیدگی و تحلیل لثه صورت می پذیرد. مزایای استفاده از درمان ارتودنسی عبارتند از:

1. حفظ سلامت دهان و کاهش ریسک پوسیدگی دندان
2. سهولت در رعایت بهداشت دهانو دندان
3. سهولت در جویدن غذا و لذت بردن هر چه بیشتر از خوراکی ها،
4. عدم به هم ریختن الگوی رشد طبیعی فک و دندان ها،
5. ظاهر زیبای دندان‌های و لبخند زیبا،
6. دندان‌هایی که احتمالا طول عمر بیشتری دارند،
7. می توان رشد فک را با ارتودنسی هدایت کرد
8. عدم لزوم به از بین بردن دندان های طبیعی که کج رشد کرده اند،

عوارض ارتودنسی دندان

گرچه این درمان مزایای چشمگیری دارد، اما در صورت عدم مراقبت مناسب توسط بیمار، مشکلاتی به سراغ فرد خواهد آمد. از جمله شایع ترین عوارض ارتودنسی دندان که در اثر بی احتیاطی بیمار یا متخصص ارتودنسی ممکن است ایجاد شود، شامل موارد زیر است:

• خراش و زخم: بریس‌های فلزی ممکن است سبب ایجاد زخم در دهان شوند. اما در صورت مراقبت درست، آسیبی وارد نمی کنند.

• ممکن است روزهای اول براکت ها درد جزئی ایجاد کنند: وقتی برای اولین بار روی دندان ها براکت و بریس نصب می شود، احتمالا درد خفیف و حساسیت چند روزه ایی برای شما ایجاد شود.

• پوسیدگی دندان و بیماری لثه: گیر کردن مواد غذایی در بین براکت ارتودنسی زمینه رشد باکتری های دهانی را تشدید کرده و موجب پوسیدگی دندان و تحلیل لثه خواهد شد. اگر فرد در رعایت بهداشت دهان و دندان خود کوشا نباشد و از مسواک و نخ دندان استفاده نکند،این مشکل پیش می‌آید.

• امکان تحلیل رفتن و آسیب به مینای دندان: عدم رعایت بهداشت دهان و در بیشتر موارد جنس به اصطلاح آهکی دندان می تواند در فرسایش و آسیب به مینای دندان کمک کند. این فراید در طول دوره ارتودنسی به واسطه چسبیدن براکت به مینا ممکن است رخ دهد.

• خطر برگشت درمان ارتودنسی: از جمله عوارض ارتودنسی خطر برگشت ناهنجاری ها بعد از درمان است. اگر این درمان‌ها در زمان رشد باشد، برگشت‌پذیر نخواهد بود. برای ارتودنسی، بهتر است به متخصص ارتودنسی باتجربه‌ای مراجعه کنید تا این مسئله پیش نیاید.

• کوتاه شدن طول ریشه دندان: احتمال تحلیل و کوتاه شدن ریشه دندان ها، در حدود 3 الی 5 درصد می باشد و بسیار جزئی است. در حین درمان نیز ممکن است قطعات بسیار ریزی از ریشه شکسته شده و مجددا ساخته شود. به این دسته از عوارض بعد از ارتودنسی، در بیمارانی که سابقه آسم و یا ضربه دارند، باید بیشتر توجه شود.

• احتمال تشدید مشکلات قبلی دندان: در ارتودنسی جهت جابجایی دندان ها به حال ایده آل، به صورت دائم فشاری بر دندان ها از طریق بریس ها وارد می شود. این فشار می تواند برخی مشکلات قبل از جمله تورم و حتی پوسیدگی ها را تشدید کند.
• طول دوره درمان ارتودنسی دندان: درمان ارتودنسی دندان، در اکثر موارد 18 تا 24 ماه به طول می‌انجامد و نسبت به نوع درمان می‌تواند تغییر کند. وجود بیماری زمینه‌ای در فرد و عدم همکاری او در طولانی بودن فرآیند درمان، نقش زیادی دارد.

چگونه متوجه شویم به ارتودنسی نیاز داریم؟

سوالی که به کرات پرسیده می شود: از کجا بفهمیم به ارتودنسی نیاز داریم؟ بهترین راه برای تشخیص این که خود یا فرزندانتان نیاز به ارتودنسی دارید یا نه، مراجعه به متخصص ارتودنسی و گرفتن مشاوره است. اولین ملاقات کودک با دندانپزشک، سن دو سالگی و سن مراجعه به ارتودنتیست، هفت سالگی است. ارتودنتیست با معاینه دندان‌ها می‌تواند تشخیص دهد که نشانه‌های اولیه‌ای از مشکلات رایج دندان و موقعیت قرارگیری نادرست فک را دارید یا خیر. معمولا در سنین بین پنج تا هشت سالگی می‌توان گفت که آیا دندان‌های فرزندتان در حال رشد به شکل نرمال است یا خیر.

البته این روزها استفاده از درمان ارتودنسی در نوجوانان بسیار شایع است، اما باید بگوییم لازم نیست در تمام موارد انحراف دندان، به خصوص دندان های داخلی از درمان ارتودنسی استفاده کرد. اما برای نوجوانانی که به لحاظ ردیف بودن دندان ها مشکل دارند؛ حتما به فکر ارتودنسی کردن دندان های آنان باشید تا در آینده بتوانند با لبخندهای زیباتر زندگی بهتری را تجربه کنند.

اما ارتودنسی برای چه کسانی الزامی است؟ ظاهر دندان های شما می تواند مقیاسی برای تشخیص اولیه مشکلات دندانی باشد. کج بودن دندان و بهم ریختگی آن ها، وجود فاصله میان دندان ها و انواع اختلالات در بایت و فک می تواند نشانگر نیاز به درمان ارتودنسی باشد. اختلالات بایت که به ارتودنسی نیاز دارند شامل:

• اوربایت (Over bite): قرارگیری دندان های فک بالا روی دندان فک پایین به هنگام بستن دهان.
• آندربایت (Under bite): قرار گرفتن فک پایین روی فک بالا.
• اپن بایت (Open bite): وجود فاصله بین دو سطح دندان، در صورتی که دندان ها روی هم قرار می گیرند.

مهم ترین مشکلاتی دندانی که نیاز به ارتودنسی دارند

• تعداد زیاد دندان و شلوغی: گاهی ممکن است دندان اضافی داشته باشید که باعث می شود شلوغی دندان را منجر شود.
• کجی شدید: ممکن است تعداد زیادی از دندان های شما کج و به شکل نادرستی رشد کرده باشند.
• مرتب نبودن دندان ها: گاهی هم ممکن است که دندان ها کج نباشند اما به صورت مرتب روی هم جفت نشوند.

انواع ارتودنسی دندان

ارتودنسی سه نوع ثابت، متحرک و لینگوال (مخفی) دارد که هر کدام ویژگی ‌های خاص خود را دارند. انتخاب نوع درمان به تشخیص ارتودنتیست است. انتخاب هر یک از این انواع روش های ارتودنسی دندان را سعی کنید با مشورت ارتودنتیست و تشخیص او از جنس دندان شما، حساسیت های دهانی و میزان انحراف دندان های شما انتخاب نمایید، تا بهترین نتیجه را از ارتودنسی دندان داشته باشید. در ادامه هر یک از انواع ارتودنسی را به صورت مختصر تعریف خواهیم کرد.

1. ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک به دندان‌ها چسبانده نمی‌شود و ملزومات آن می‌تواند از دهان خارج شود. تجویز این نوع ارتودنسی به عهده دندانپزشک متخصص ارتودنسی است. دستگاه‌های ارتودنسی متحرک معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• گروه اول متناسب با حرکت‌های ساده دندانی می باشد.
• گروه دوم از دستگاه‌های ارتودنسی متحرک برای حرکت دادن فکین (مندیبل و ماگزیلا) یا همان فک بالا و پایین متناسب است.این دستگاه‌ها بدین منظور طراحی شده‌اند که نیروی معینی را با کمک فنرها و پیچ‌ها و دیگر اجزای مکانیکی خود، به دندان‌ها و یا فکین وارد کنند.

2. ارتودنسی ثابت

در این نوع ارتودنسی، بیمار نمی تواند تجهیزات ارتودنسی را از دهان خارج نماید. در ارتودنسی ثابت براکت ها روی دندان چسبانده و ثابت می شوند. این روش برخلاف ارتودنسی متحرک، مراحل درمان به همکاری بیمار وابسته نیست. طول درمان در ارتودنسی ثابت بسته با ناهنجاری های دندانی، به صورت متوسط 2 سال طول می کشد.

جهت انجام ارتودنسی ثابت، در ابتدا جلسه ایی جهت مشاوره با ارتودنتیست خواهید داشت. طی این جلسه بیمار مشکلات و خواسته‌های خود را بیان می‌کند و در مورد مزایا و معایب روش انتخابی با ارتودنسی بحث و گفتگو می‌کند. متخصص ارتودنسی پس از معاینه، به بررسی ناهنجاری موجود در ترتیب دندان‌ها و ناهنجاری‌های احتمالی فک و صورت،می‌پردازد. معاینه، شامل عکس‌برداری از دندان‌ها و ارائه یک طرح درمانی دقیق برای بیمار می‌باشد.

برای اینکه متخصص ارتودنسی بتواند طی مراحل ارتودنسی به صورت دقیق در مورد نحوه درمان تصمیم بگیرد، ابتدا باید با استفاده از عکس‌های OPG، قرارگیری ریشه‌های دندان و موقعیت آن‌ها را بسنجد. هنگامی که یک برنامه درمانی دقیق ارائه شود، هزینه ارتودنسی ثابت نیز مشخص خواهد شد. متخصص ارتودنسی پس از معاینات دقیق دندان بیمار، قالب‌گیری دندان را انجام می‌دهد، تا وضعیت دندان‌ها را در ابتدای مراحل ارتودنسی ثبت نماید.

3. ارتودنسی لینگوال (نامرئی یا پشت دندانی)

در این نوع از ارتودنسی، بریس های استفاده شده و لوازم ارتودنسی در لایه ی داخلی دندان به سمت زبان نصب می شود. هزینه انجام ارتودنسی لینگوال که یکی از بهترین انواع ارتودنسی است، بیشتر از ثابت و متحرک است. ارتودنسی لینگوال، که با نام های ارتودنسی نامرئی، پشت دندانی و زبانی نیز شهرت دارد، مانند ارتودنسی ثابت وظیفه صاف و ردیف کردن دندان ها و رفع انواع مال اکلوژن ها و اشکالات دندانی مانند فاصله زیاد بین دندان ها و یا تراکم زیاد آنها را به عهده دارد.

به دلیل طولانی بودن دوره ارتودنسی (اغلب یک سال و نیم تا سه سال)، مخفی بودن براکت ها و بریس های ارتودنسی، یک ایده فوق العاده می باشد. شما می توانید خدمات ارتودنسی لینگوال را با هزینه ای بیشتر از ارتودنسی ثابت انجام دهید.

4. ارتودنسی دیمون

یکی از روش های محبوب و جدید در ارتودنسی دندان، ارتودنسی دیمون با قابلیت ها و مزیت های بی نظیر می باشد. این نوع از ارتودنسی، با براکت های روشن و بهداشت بالا و همچنین قابلیت تحرک سیم در بین دندان ها، فشار را بر روی دندان ها به صورت خودکار و دقیق تنظیم کرده و نتیجه بهتری را در مدت زمان کمتری، به همراه خواهد داشت.

ارتودنسی دیمون را برای تمام بیماران نمی توان اجرا کرد! در نتیجه برای انجام آن، نیاز به مشاوره و تشخیص دندانپزشک می باشد. افرادی که می خواهند ظاهر دندان های آن ها در طول درمان ارتودنسی بهتر باشد و براکت های ارتودنسی کمتر دیده شوند، بهترین گزینه استفاده از ارتودنسی دیمون می باشد.

5. ارتودنسی سرامیکی

در میان انواع ارتودنسی دندان، نوعی ارتودنسی وجود دارد که در آن از براکت هایی شفاف یا هم رنگ دندان استفاده می کنند که به لحاظ نحوه عملکرد همچون براکت های فلزی ( ارتودنسی ثابت) عمل می کند اما در ظاهر متفاوت است و مناسب برای افرادی است که تمایل ندارند بریس ارتودنسی از دید دیگران پنهان باشد. البته ارتودنسی سرامیکی مناسب برای همه سنین نیست چون مراقبت های خاص خود را می طلبد که ممکن است کودکان در این زمینه کمی ضعیف عمل کنند و به مرور زمان براکت ها تغییر رنگ دهند. طول درمان ارتودنسی سرامیکی یک سال و نیم تا دو سال و نیم است.

6. ارتودنسی کوتاه مدت

ارتودنسی کوتاه مدت یک روش ایده آل برای آن دسته از افرادی است که می خواهند طول درمان ارتودنسی کوتاهی داشته باشند اما در عین حال، سرعت حرکت دندان ها یا میزان درد بیشتری را متحمل نشوند.

این روش برای همه افراد با شرایط مختلف نمی تواند کاربردی باشد و لازم است که شرایط بیمار توسط متخصص بررسی شود. در واقع این روش درمواردی که مشکلات دندانی خیل حاد نباشد، می تواند نتیجه مطلوبی داشته باشد. ارتودنسی کوتاه مدت در دو نوع نامرئی و سریع انجام می شوند. در این نوع از ارتودنسی، جنس راکت ها و سیم اتصال، از سایر انواع ارتودنسی متفاوت نیست.

مراحل انجام ارتودنسی دندان

جهت آشنایی با مراحل و روند انجام ارتودنسی دندان، ما آنچه که در انجام ارتودنسی دندان طی می کنید را به صورت مختصر در ادامه توضیح خواهیم داد. این مطلب به شما کمک می کند تا قبل از شروع مراحل ارتودنسی، با روش و روند انجام آن یک آشنایی داشته باشیم.

• مشاوره، معاینه و ارزیابی دندان
• قالب گیری برای ارتودنسی
• عکس رادیولوژی OPG
• گرفتن عکس رنگی
• معاینه بیمار
• قرار دادن بریس (براکت) بر روی دندان بیمار
• تنظیم جلسات بعدی برای ادامه مراحل ارتودنسی دندان
• استفاده از نگهدارنده و خارج کردن براکت از دهان

•  در صورتی که فرد ارتودنسی نامرئی را انتخاب کند، پس از قالب گیری و انجام عکس برداری لازم، در طول 20 الی 30 دقیقه ارتودنسی دندان انجام می‌شود. در غیر این‌صورت جلسه مربوط به چسباندن بریس (براکت ارتودنسی) در دهان حدود 2 ساعت زمان می‌برد. متخصص ارتودنسی با دقت و زمان زیادی براکت‌ها را روی هر یک از دندان‌ها می‌گذارد.

• متخصص ارتودنسی پس از قرار دادن براکت ارتودنسی بر روی دندان، جلساتی را طبق برنامه زمان بندی برای مراجعه بیمار تنظیم می‌کند. در این جلسات روند پیشرفت درمان بیمار بررسی شده و حرکات دندانی تنظیم می‌گردد.در طول هر جلسه، متخصص ارتودنسی نیروی لازم برای حرکت دندان‌ها را مجددا تنظیم می‌کند.

• هنگامی که مراحل درمان ارتودنسی پایان یافت و هزینه های آن تسویه شد متخصص براکت ارتودنسی را از دهان بیمار خارج کرده و پس از آن، استفاده از نگهدارنده دندان را جهت ثابت نگه داشتن وضعیت دندان و فک بیمار،تجویز می‌کند. پس از اتمام کلیه مراحل درمان، بیمار می‌تواند از زیبایی دندان‌ها و لبخند خود لذت ببرد.

ریتینر یا پلاک نگهدارنده چیست؟

پس از پایان دوره درمان ارتودنسی نوبت به استفاده از ریتینر یا نگهدارنده ارتودنسی می باشد. پلاک نگهدارنده یا ریتینر برای حفظ نتایج به دست آمده از درمان ارتودنسی استفاده می‌شود. نگهدارنده، برخی اوقات به تنهایی برای اصلاح بی‌نظمی دندان نیز استفاده می‌شود. ریتینر انواع ثابت یا متحرک دارد و البته تنوع زیادی در جنس و نحوه نصب آن نیز وجود دارد، تا هر کسی که می خواهد از آن استفاده کند، با مدلی که با آن راحت تر است، شروع کند.

این نگهدارنده ها به حفظ جایگاه دندان ها کمک کرده و از تکان خوردن و بازگشت به موقعیت قبلی جلوگیری می کند. در صورت عدم استفاده از ریتینرها، دندان به موقعیت قبل از درمان برمی گردد که به این اتفاق، برگشت درمان دندان گفته می شود. در این صورت نیاز به درمان مجدد می باشد که صرف زمان و هزینه را هم در پی دارد. بنابراین؛ بهتر است از ریتینرها مطابق با نظر پزشک استفاده شود.

مراحل ارتودنسی متحرک دندان

مراحل ارتودنسی متحرک برای افرادی که در محدوده سنی پایین قرار دارند، انجام می‌شود و این امکان را به فرد می‌دهد تا دستگاه ارتودنسی متحرک را هر زمانی از دندان‌ها جدا کنند و سپس سرجایش قرار دهند. متخصص ارتودنتیست، در اولین جلسه به معاینه و بررسی مشکلات دندان بیمار می‌پردازد. با استفاده از رادیولوژی دندان، متخصص ارتودنسی مشکلات دندان را قبل شروع فرآیند ارتودنسی بر طرف نماید.پس از آن می‌تواند نظر قطعی و برنامه درمانی را پلاک به اطلاع بیمار برساند.

متخصص ارتودنسی شما ابتدا از سلامت لثه‌های بیمار اطمینان حاصل می‌کند. اگر مورد مشکوکی در لثه‌هاوجود داشت، برای تشخیص بیماری لثه او را به یک پریودنتیست معرفی می‌کند.سپس نوبت به سراغ پر کردن پوسیدگی‌ها و جرم‌گیری دندان‌ها می‌رسد. پس از رفع همه مشکلات در صورتی که نیاز به درمان ارتودنسی متحرک وجود داشته باشد،مراحل زیر انجام می‌شود:این نوع ارتودنسی برای سنین پایین و ناهنجاری فکی در سنین قبل از بلوغ استفاده می‌شود.

• در ارتودنسی متحرک ابتدا از فک بالا و پایین بیمار قالب گیری می‌شود و پلاک بالا و پایین ساخته می‌شود.
• پس از آماده شدن قالب ارتودنسی، بیمار باید در همه زمان‌ها حتی در خواب از قالب ارتودنسی متحرک استفاده نماید.
• قالب ارتودنسی متحرک را می‌توان فقط در زمان خوردن و آشامیدن از دهان خارج کرد.پس از استفاده از مسواک و نخ دندان قالب ارتودنسی را دوباره در دهان قرار دهد.
• استفاده از روش ارتودنسی متحرک برای افرادی که سن کمتری دارند بسیار مفید است، زیرا باعث می‌شود که علاوه بر مشکلات دندان، ناهنجاری کوچک فکی آن‌ها نیز بر طرف شود.
• همچنین استفاده از ارتودنسی متحرک ممکن است سبب محدودیت حرکات دندانی شود.
• برای درمان ارتودنسی به وسیله قالب متحرک متخصص ارتودنسی به همکاری بیمار نیز نیازمند است.
• مدت زمان استفاده از دستگاه ارتودنسی متحرک، بسته به سن بیمار بین 6 ماه الی یک سال متغیر است.

نکات مهم برای ارتودنسی موفق

• شما باید مدتی بعد از اتمام ارتودنسی دندان از نگه دانده برای جلوگیری از بازگشت به وضعیت قبل از درمان استفاده کنید. انواع مختلف نگهدارنده وجود دارد که می توان آنها را جدا کرد یا روی دندان ها ثابت کرد.
• ممکن است غذا در داخل ارتودنسی گیر کند و باعث ایجاد پلاک دندان شود، بنابراین باید در تمیز کردن دندان های خود مراقبت بیشتری انجام دهید.
• شما همچنین باید مراقب آنچه می خورید باشید؛ برای مثال، از خوردن غذاها و نوشیدنی های شیرین خودداری کنید.
• در حین درمان ارتودنسی باید به طور مرتب دندانپزشک خود مراجعه کنید.
• درمان ارتودنسی در واقع با برداشتن بریس به پایان نمی رسد و بیمار موظف است که بعد از برداشتن بریس ارتودنسی به توصیه دندانپزشک عمل کرده و از نگهدارنده ها و مراقبت های بعد از ارتودنسی استفاده کند.
• انجام ارتودنسی توسط یک متخصص ارتودنسی، مراقبت صحیح از دندان ها در طول ارتودنسی و بعد از آن و همچنین استفاده از نگهدارنده ها تا حد زیادی امکان بازگشت درمان را کاهش می دهد.

آیا ارتودنسی دندان درد دارد؟

درد ارتودنسی معمولا بسیار خفیف و در اوایل طول درمان می باشد که ناشی از پاسخ ذهنی به محرک ها و نصب ابزار های ارتودنسی می باشد. البته معاینات دوره ایی و تنظیم فشار بریس ها جهت جابجایی دندان نیز در برخی موارد باعث درد خفیفی می شود. جای نگرانی نیست، به هر حال برای هر دردی، درمانی وجود دارد.

جهت کمک به کاهش و از بین بردن درد ارتودنسی، عواملی که بر آن موثر هستند را در ادامه آورده ایم:

1. سن
2. آستانه درد فرد مراجعه کننده
3. جنس دندان ها
4. میزان ناهنجاری دندان ها
5. میزان نیروی لازم جهت برگرداندن دندان به جایگاه اصلی آن
6. استرس فرد مراجعه کننده و تجربه های گذشته ی او از خدمات دندانپزشکی
7. وضعیت و سلامت روانی مراجعه کننده

بر اساس تجربه مراجعه کنندگان، درد ارتودنسی پس از 4 ساعت شروع می شود. این درد تا 24 ساعت ادامه داشته و کم کم کاهش پیدا می کند. کم شدن درد ارتودنسی و عادی شدن آن برای مراجعه کنندگان، حدود یک هفته طول می کشد.

ارتودنسی دندان چقدر طول می کشد؟

ارتودنسی دندان می تواند از 12 ماه تا 36 و بعضی اوقات تا 48 ماه نیز طول بکشد.

نصب براکت، بریس و تجهیزات دندانپزشکی برای درمان ارتودنسی، از 30 دقیقه تا 3 ساعت متفاوت خواهد بود و بسته به شرایط دندان ها و جنس آن ها دارد و اما طول درمان ارتودنسی دندان چقدر است؟ چقدر طول می کشد تا درمان ارتودنسی اثر کرده و دندان ها به جایگاه اصلی خود باز گردند؟ طول درمان کجی دندان ها با ارتودنسی، با توجه شرایط مختلف متفاوت است. تفاوت زمان مورد نیاز برای دوره ارتودنسی، علاوه بر مهارت دندانپزشک، به موارد زیر نیز بستگی دارد:

1. سلامت دندان های مراجعه کننده
2. شدت ناهنجاری های فک و دندان ها
3. سن مراجعه کننده
4. رعایت نکات بهداشتی و درمانی در طول دوره ارتودنسی
5. نوع و روش انجام ارتودنسی توسط ارتودنتیست
6. دستگاه ها و تجهیزات مورد استفاده برای ارتودنسی
7. میزان پیگیری دوره ها و برنامه های درمانی توسط مراجعه کننده

با توجه به موارد فوق و تجربه کلینیک در درمان های ارتودنسی، عموما مدت زمان صاف شدن دندان ها در ارتودنسی، از 1 سال تا حتی 4 سال نیز طول کشیده است. برای تخمین دقیق طول درمان ارتودنسی برای دندان های خود، می تواند یک مشاوره رایگان با متخصص دندانپزشکی دکتر سریتا داشته باشید.

ارتودنسی در سنین بالا

بعضی از افراد تصور می کنند که درمان ارتودنسی محدودیت سنی دارد و افراد در سنین بالا نمی توانند ارتودنسی انجام دهند. این در حالی است که ارتودنسی محدودیت سنی ندارد، اما خب کاملا طبیعی است که در سنین پایینتر که استخوان های فک و دندان انعطاف بیشتری دارند، درمان راحت تر و در مدت کمتری قابل انجام است. اما چرا در سنین بالا طول درمان بیشتر است؟ در سنین بالا احتمال دارد نیاز به درمان مشکلات دیگر دندان، فک و لثه باشد سپس ارتودنسی انجام شود. دلیل دیگر هم این است که شکل گیری استخوان و دندان ها زمان بیشتری را طلب می کند.

• افراد مسن شاید از اینکه دیگران متوجه درمان ارتودنسی آن ها شود، خرسند نباشند بنابراین می توان گفت که بهترین نوع درمان برای آن ها، ارتودنسی نامرئی است. التبه که روش درمان تنها بر این اساس تعیین نمی شود و ارتودنتیست است که با در نظر گرفتن شرایط دندان و فک، نوع و شدت ناهنجاری مناسب ترین روش را برمی گزیند.

ارتودنسی دندان نیش

اگر دقت کرده باشید بیشترین بی نظمی ها مربوط به دندان های نیش است. گاهی اوقات یکی از دندان های نیش و دو مورد از آنها کج می شوند و یا به صورت دندان نهفته رشد می کنند. ارتودنسی برای مشکلات دندان های نیش نیز کاربرد بسیاری دارد.

بهترین روش های ارتودنسی برای اصلاح دندان نیش نهفته، ارتودنسی ثابت، متحرک و نامرئی است، اما برخی جراحی فک را برای اصلاح سریع این عارضه ترجیح می دهند. جهت درمان کجی دندان نیش، همپوشانی آن با دندان های مجاور و یا نهفته بودن آن، همین حالا با ما تماس بگیرید و یا از وب اپلیکیشن دکتر سریتا، نوبت دندانپزشکی آنلاین دریافت نمایید.

ارتودنتیست کیست؟

متخصص ارتودنسی یا ارتودنتیست، دندانپزشکی است که پس از طی دوره 6 ساله عمومی دندانپزشک و قبولی در آزمون رزیدنتی،یک دوره 3 ساله تخصصی ارتودنسی را سپری کرده است و می‌تواند ناهنجاری‌های فک و دندان را درمان کند. این متخصصین، تنها درمان‌های ارتودنسی و ارتوپدی دندانی فکی را انجام می‌دهند و درمان‌های عمومی نظیر ترمیم، عصب کشی و یا پروتز را انجام نمی‌دهد. تمامی ارتودنتیست‌ها دندانپزشک هستند؛ ولی تنها کمتر از ۲ درصد دندانپزشکان، متخصص ارتودنسی می‌باشند.

ابزارهای ارتودنسی که در فرایند درمان استفاده می شود

ارتودنسی نیز مانند هر درمان دیگری نیازمند ابزارهایی است و فقط محدود به براکت و بریس نیست. آشنایی با ابزار ارتودنسی شاید کاربردی برای شما نداشته باشد، اما به هر حال می تواند به اطلاعات عمومی شما در رابطه با دندانپزشکی کمک کند. ابزار اصلی برای انجام درمان ارتودنسی به شرح زیر می باشد:

• براکت ارتودنسی: براکت ارتودنسی چیست؟ براکت ارتودنسی متدوال‌ترین وسیله ارتودنسی است. براکت،به همراه سیم ارتودنسی، حلقه فلزی، پلاستیک، لیگاچور و قطعات دیگر،عمل حرکت دادن دندان به جایگاه بهتر را انجام می‌دهد.
• براکت‌ توربو: براکت‌های توربو یا پشت دندانی، لوازمی جهت تراز ردیف های دندانی در ناهنجاری شدید و عمیق استفاده می شود.
• هدگیر ارتودنسی: یک وسیله ارتودنسی خارج دهانی و غیرثابت است که به دندان‌ها چسبانده نمی‌شود. هنگام مسواک زدن و غذا خوردن می‌توان آن را از دهان خارج کرد. هدگیر یک یا چند تسمه دارد که روی سر بیمار قرار می‌گیرد و سیم فلزی که هدگیر را به براکت چسبیده به دندان‌ها متصل می‌کند.
• هدگیر کششی معکوس: هدگیر کششی معکوس جهت اصلاح برآمدگی فک پایین (مال اکلوژن اسکلتی کلاس 111) استفاده می شود.
• آرک‌ دندانی: جهت استفاده از بریس ها، باید فضای لازم را برای اصلاح اوربایت (تداخل بیش ‌از حد عمودی دندان‌های جلو) بایجاد کنیم. ابزاری به نمام آرک این وظیفه را انجام  می دهد.
• پلاک تعریض: وظیفه پلاک تعریض پروانه‌ای گسترش قسمت جلویی فک بالا می باشد. البته نباید به قسمت عقبی تاثیری بگذارد.
• بریس‌: وظیفه اصلی اصلاح موقعیت دندان ها، با بریس ها می باشد. این وظیفه را با ایجاد اتصال جهت انتقال فشار سیم ها انجام می دهد.
• نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر: پس از اتمام دوره درمان متخصص براکت ارتودنسی را از دهان بیمار خارج کرده و برای حفظ موقعیت جدید دندان‌ها از وسیله‌‌ای به نام ریتینر استفاده می‌کند.
• فضای نگهدار قوس دندانی: فضای نگهدار برای حفظ جای خالی یک دندان شیری کشیده شده و یا چند دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. از فضای نگهدار معمولا در سن رشد استفاده می‌شود.
• نگه‌دارنده‌های متحرک فک بالا (پوشش اسلیپ): اولین نگه‌دارنده‌ای که پس از برداشت بریس، به شما داده خواهد شد، نگهدارنده متحرک فک بالا است. با استفاده دائم از این نگهدارنده، به حفظ تراز دندان ها خود بسیار کمک خواهید کرد.
• نگه‌دارنده فنری فک پایین: در صورتی که در لثه ها تورم شدید و یا عفونتی وجود داشته باشد، استفاده از نگه‌دارنده‌های فنری فک پایین بسیار مناسب خواهد بود.
• بایت پلیت: از بایت پلیت برای اصلاح اوربایت استفاده می‌شود. در وضعیت اوربایت فک بالا رشد بیش از حد داشته یا فک پایینی عقب می‌ماند و هنگام بسته‌ بودن فک‌ها چانه، عقب‌ماندگی داشته و دندان‌های جلویی بالایی جلوتر از دندان‌های جلویی پایینی قرار می‌گیرند و بیش از اندازه با دندانهای پایینی همپوشانی دارند. بایت پلیت بدنه پلاستیکی دارد که در پشت دندان‌ها قرار گرفته و نمی‌گذارد دندان‌های جلویی بالایی، بیش از اندازه، پایین بیایند. همچنین این وسیله حاوی قطعات فلزی است که به ثابت نگه‌داشتن آن کمک می‌کند.
• فنر فورسوز یا فورسِس: این وسیله در سیستم براکت قرارداده می‌شود و موقعیت فک‌ها نسبت به یکدیگر را اصلاح می‌کند. از این وسیله برای اصلاح کوچکی فک پایین،استفاده می‌شود.
• Bionator: بیوناتور ابزاری است جهت کمک به افزایش رشد فک پایین، که به اصلاح اوربایت کمک خواهد کرد.
• قفس زبان: از قفس زبان برای ترک عادت فشار زبان به دندان‌های جلویی استفاده می‌شود. این عادت، منجر به مشکلات بایت از جمله جلو زدگی دندان‌های جلویی بالایی (اورجت) و باز ماندن و وجود فاصله بین دندان‌های جلویی هنگام بسته بودن فک‌ها( اپن بایت) می‌شود.
• میخ‌ ارتودنسی: جهت ترک عاداتی که باعث کجی دندان ها می شوند، از جمله فشار به دندان ها با زبان، مکیدن انگشت شست و عاداتی که به ایجاد اپن بایت کمک می کنند، از میخ ارتودنسی استفاده می کنند. البته اصطلاح میخ های ارتودنسی به معنی ایجاد درد جهت پرهیز از عادات بد نیست، بلکه تنها ابزاری است که انجام عادات فوق را مشکل می کند.
• سپراتورها: سپراتورها یا جداکننده‌ها، حلقه‌های کوچکی از جنس لاستیک یا فلز هستند که بین دندان‌ها مجاور و به هم چسبیده قرار داده می‌شوند و فضای لازم  را برای باندهای دندانپزشکی ایجاد می نمایند.

تفاوت ارتودنسی و کامپوزیت دندان در بستن فاصله بین دندان ها

کامپوزیت دندان یکی از خدمات دندانپزشکی است که جنبه زیبایی داشته و ظاهر دندان را بهبود می بخشد. اما ممکن است در مواردی بتوان به جای ارتودنسی از کامپوزیت دندان استفاده کرد. چنین چیزی در مواردی ممکن است که کجی دندان شدید نباشد. حتی ممکن است که این دو درمان با هم انجام شود. تفاوت ارتودنسی و کامپوزیت در پارامتر هایی چون طول عمر، مدت درمان، هزینه و نحوه عملکرد است. با در نظر گرفتن تمامی شرایط و انتظارات بیمار می توان تصمیم گرفت که کدام درمان مناسب تر است.

هر کدام از درمان ها مزایای خاص خود را دارند برای مثال در درمان کامپوزیت میزان ساییدگی دندان ها کمتر از میزان سایش ناشی از تماس با براکت هاست. یا در درمان کامپوزیت دندان طول عمر محدود دارد درحالیکه ارتودنسی در صورت انجام مراقبت های لازم درمانی دائمی است.

مراقبت های بعد از ارتودنسی

بهداشت دهان و دندان شما در زمان گذاشتن ارتودنسی بسیار با اهمیت تر می‌شود؛ زیرا به دندان‌های شما بریس‌های ارتودنسی اضافه شده که میزان احتمال ماندن مواد غذایی و  ابتلا به پوسیدگی دندان را افزایش می‌دهد؛ پس باید در این دوره حساس بسیار به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت دهید،در غیر این صورت هم دوره درمان شما طولانی‌تر خواهد شد و هم باید مرتبا به متخصصین ارتودنسی مراجعه کنید. شما با گذراندن این دوره می‌خواهید دندان های بهتر و مرتب‌تری داشته باشید و قطعا هیچکس دوست ندارد بعد از اتمام این دوره با مشکل دیگری مانند پوسیدگی دندان‌ها، که قطعا درد بیشتری به همراه خواهد داشت روبرو شود. پس برای رسیدن به نتیجه دلخواه اصول بهداشتی زیر را رعایت کنید:

• مسواک زدن را جدی بگیرید
• هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین نخ دندان باشد
• مسواک زدن و کشیدن نخ دندان را به طور صحیح انجام دهید
• دهان شویه را حتما استفاده نمایید
• استفاده از مسواک مخصوص بین دندان ها الزامی است
• مراقب غذاهایی که می‌خورید باشید
• در زمان های تعیین شده حتما به دندانپزشک مراجعه کنید

کلینیک دندانپزشکی سریتا می تواند با ارائه کلیه خدمات مربوط به اصلاح و ترمیم دندان، شما را از شر دندان های معیوب خلاص کرده و لبخندی زیبا را به شما هدیه دهد. در صورت نیاز به مشاوره و راهنمایی در رابطه با انتخاب روش مناسب برای ترمیم دندان، می توانید با شماره 91009991-021 تماس حاصل فرمایید. همچنین جهت سهولت بیشتر در رزرو نوبت و اطلاع از هزینه های به روز شده خدمات دندان پزشکی، می توانید از وب اپلیکیشن دکتر سریتا نیز استفاده فرمایید.حفظ سلامت دهان و کاهش ریسک پوسیدگی دندان